Πάντα βάζω κανόνα να κάνω κριτική μόνο όταν τελειώσει μια σειρά ή μια ταινία. Σε αυτήν την περίπτωση, ξεκίνησα περίπου σαράντα λεπτά, για έναν μόνο λόγο: βαρέθηκα απίστευτα. Λατρεύω την πρωτότυπη Blade Runner του 1982, και παρόλο που μια ταινία πίστευα ότι δεν χρειαζόταν ποτέ συνέχεια, ήμουν ανοιχτός σε αυτή την εκδοχή και πίστευα ότι η βασική ιστορία αυτής της ταινίας ήταν αρκετά...
Προσωπικά τη βρήκα χαριτωμένη. Δεν είναι η κωμωδία που θα πέσεις κάτω από τα γέλια, αλλά διαθέτει ένα κωμικό και πρωτότυπο σενάριο. Ενδιαφέρον παρουσιάζει το γαλλικό χιούμορ έτσι όπως αποδίδεται, υπάρχει ωστόσο μια περιττή χρήση των ρατσιστικών διαλόγων μεταξύ των διαφόρων φυλών. Εκτός από τον κύριο ρόλο του ατυχή πατέρα, που υποδύεται εξαιρετικά ο Κριστιάν Κλαβιέ, πρέπει να πω...
Η Δύναμη της Πίστης (2019)
Αγαπω αυτη τη ταινια καθε φορα που τη βλεπω μου θυμιζει τι σημαινει στα αληθεια,πιστευω στον Θεο.Η μητερα του Τζον πιστευει και καταφερνει να σωσει τον γιο της παρα την αρνητικη εξελιξη που πιστευαν οι αλλοι.Εχει βαθια μηνυματα που με συγκινουν καθε φορα που βλαπω την ταινια και με κανουν καλυτερο ανθρωπο συγχαρητηρια στους ηθοπιους για αυτη την τελεια ταινια.Ολοι ηταν υπεροχοι.Ειδικα...