Ο Nguyen αξίζει τα εύσημα καθώς προσπαθεί να δημιουργήσει μια έξυπνη πρωτότυπη ιστορία για τον σκοτεινό κόσμο των οικονομικών, που θα αναγκάσει πολλούς να δουν τη Wall Street από μια νέα γωνία, αλλά ενώ κάνει αρκετά για να κρατήσει την προσοχή μας, είναι μια ταινία που πιθανότατα θα ξεχάσουμε καθώς πέφτουν οι τίτλοι τέλους. Το Κωδικός Κολίμπρι θα μπορούσε να ήταν σπουδαίο αν ο Nguyen...
Λίγο αφότου ο Τσάκι Τσαν αποφάσισε να γίνει εμπορικός. Εκτός από πολύ καλό ξύλο, κάνει και τα υπόλοιπα πολύ καλά. Δε θα το παρεξηγήσουμε όμως πολύ, ήταν η εποχή της άνθισης αυτών των ταινιών δράσης με ήρωες χαρακτήρες που βαράνε χωρίς να παθαίνουν το παραμικρό. Γουίλις, Σβανζενέγκερ, Σταλόνε, Βαν Νταμ, Σιγκάλ, Λούγκρν, Νόρις κτλ κτλ
Το Φονικό Καρτέλ (2011)
Δεν ενθουσιάστηκα. Είχε κάποια καλά σκηνοθετικά στοιχεία, αλλά για χιλιοστή φορά θα δείτε το κλασικό σενάριο Κολομβίας, ναρκωτικών, βίας και εγκλήματος. Το οτι βασίζεται σε αληθινά γεγονότα, δεν το αλλάζει σε κάτι (θετικό τουλάχιστον). Ατελείωτοι σκοτωμοί, καλοί και κακοί να παλεύουν για εκατομμύρια δολάρια, Αν κάτι αξίζει αυτό είναι η πλοκή του, η οποία είναι και ο μόνος λόγος...