Υπόθεση: Κάποια ζεστή ημέρα του Αυγούστου του 1945, κι ενώ οι κάτοικοι ενός μικρού χωριού είναι αφοσιωμένοι στην προετοιμασία για το γάμο του γιου του τοπικού ιερέα, καταφθάνουν στον σταθμό των τρένων δύο Ορθόδοξοι Εβραίοι κουβαλώντας κάποια μυστηριώδη δέματα. Οι χωρικοί τρέμουν στην ιδέα πως πρόκειται για επιζώντες από τα στρατόπεδα συγκέντρωσης που θα διεκδικήσουν τη χαμένη τους περιουσία
Μιλώντας με ευαισθησία για ένα παραγνωρισμένο θέμα της ευρωπαϊκής ιστορίας, ο σκηνοθέτης τολμά ν’ ανοίξει το κουτί της Πανδώρας και ν’ αποτυπώσει σ’ αυτό το ασπρόμαυρο πορτρέτο μιας ρημαγμένης γης όλες τις γκρίζες ζώνες που καταπατούν οι άνθρωποι σε καιρό ειρήνης
Carpe Diem
20/06/2021 09:37
Σχεδόν μέχρι και το τέλος του 1945, ο συγγραφέας και σκηνοθέτης Ferenc Torok κρατά το κοινό στο σκοτάδι σχετικά με τη λογική των χαρακτήρων. Είναι ένα αριστοτεχνικό σενάριο, γεμάτο μυστήριο και προσδοκίες, που κάνει το ρυθμό να φαίνεται αργό. Σταδιακά, ωστόσο, όλα τα κομμάτια και οι ενδείξεις, ταιριάζουν όλα σε αυτήν την ιστορία μετά την περίοδο του Β' Παγκοσμίου Πολέμου σε μια ιστορία για τη προδοσία και την ειλικρίνεια. Η ταινία τραβήχτηκε σε ασπρόμαυρο και με μια αυθεντική αίσθηση της δεκαετίας του '40. Ο Τορόκ συγκέντρωσε ένα καστ ταλαντούχων ηθοποιών, οι περισσότεροι άγνωστοι εκτός Ουγγαρίας, ωστόσο δεν υπάρχει καμία ερασιτεχνική ερμηνεία ανάμεσά τους. Το αστέρι είναι ο Peter Rudolf που παίζει τον Istvan, τον υπάλληλο της πόλης που είναι κυρίως υπεύθυνος για αυτό που έχει συμβεί στην πόλη, καθώς οι δύο Εβραίοι άντρες περπατούν αργά στην πόλη με το «φορτίο» τους. Δεν πρόκειται να αποκαλύψω τους λόγους μου, αλλά το 1945 μπορεί να είναι η καλύτερη ευρωπαϊκή ταινία που έχει παιχτεί το 2017. Να είστε έτοιμοι να χρησιμοποιήσετε ανάλογα τον χρόνο σας καθώς ξεδιπλώνεται αυτή η δελεαστική ιστορία, γιατί θα απαιτήσει όλη σας τη συγκέντρωση
Βαθμολογήστε την ταινία!