Δεν μπορώ να φανταστώ κάποιον να παρακολουθεί αυτό το ντοκιμαντέρ χωρίς να κάνει ενδιαφέρουσες ερωτήσεις και να βρίσκει νέες προοπτικές. Στο τέλος, η ιστορία μένει μαζί σου. Και αυτή είναι η δύναμη της δημιουργίας εξαίρετων ταινιών και της αφήγησης της ιστορίας. Αυτοί οι άνθρωποι είναι άγνωστοι και οικείοι ταυτόχρονα, ανεξάρτητα από την καταγωγή τους. Είναι μια νέα όψη της βιομηχανίας παραγωγής, της επικοινωνίας διαφορετικών πολιτισμών και των νέων δεδομένων εργασίας. Επιπλέον, μπορείτε να δείτε τον αμερικανικό καπιταλισμό να αντανακλάται (και να παραμορφώνεται) σε άλλους πολιτισμούς μέσα από τη κατασκευή παρμπρίζ. Δεν είναι απλά μια ενδιαφέρουσα ιστορία - θα πρέπει να την δείτε για να την αξιολογήσετε. Δεν μπορώ να φανταστώ πως απέκτησαν πρόσβαση οι παραγωγοί σε χώρους και ανθρώπους, αλλά είμαι ενθουσιασμένος με την ταινία και τις ιδέες που προέκυψαν ως αποτέλεσμα.
Παρά το ότι από πίσω είναι το ζεύγος Ομπάμα , το ντοκιμαντέρ αυτό θα έπρεπε να παιχτεί σε κάθε σωματείο και να το δεί κάθε εργαζόμενος .
Η δυστοπία δεν πρόκειται να έρθει στο μέλλον , είναι εδώ .Η Κίνα είναι η χαρά του σημερινού καπιταλιστή .
Δεν ξέρω αν υπάρχει εργατικό κίνημα στην Κίνα που θα έβαζε καινούργιες βάσεις για όλο τον κόσμο ...Αν δεν υπάρχει πάει να πει ότι την έχουμε βάψει αν δεν δράσουμε τώρα γιατί σε λίγο θα έχουν τον απόλυτο έλεγχο στα σώματα , στις σκέψεις και η ζωή μας θα είναι τραγουδάκια που υμνούν τον Πρόεδρο της Εταιρίας, την αποδοτικότητα και την πλήρη υποταγή του εργαζόμενου.....
Όπως είπε χαρακτηριστικά ένας Αμερικανός , στέλεχος της εταιρίας που επισκέφτηκε το εργοστάσιο στην Κίνα για να μάθει πως θα γίνουν πιο αποδοτικοί πίσω στο Αμέρικα....Οι Αμερικάνοι εργάτες είναι τεμπέληδες και μιλάνε πολύ...ίσως αν τους κλείναμε το στόμα με ταινία να ήταν πιο αποδοτικοί ....
Βαθμολογήστε την ταινία!