Υπόθεση: Η ταινία ακολουθεί την Τζέιμι, ένα ανεμπόδιστο ελεύθερο πνεύμα που θρηνεί για έναν ακόμη χωρισμό με μια φίλη και την ταπεινή φίλη της Μάριαν που χρειάζεται απεγνωσμένα να χαλαρώσει. Αναζητώντας μια νέα αρχή, οι δυο τους ξεκινούν ένα αυτοσχέδιο οδικό ταξίδι στο Tallahassee, αλλά τα πράγματα γρήγορα αλλάζουν τροπή όταν διασταυρώνονται με μια ομάδα ανίκανων εγκληματιών στο δρόμο
Διασκεδαστικό αλλά απογοητευτικό. Είναι μια ταινία B κατηγορίας για ένα άτακτο, περιπετειώδες, λεσβιακό, οδικό ταξίδι, κάτι μεταξύ κωμωδίας-δράματος. Έχει μερικά αστεία κομμάτια, αλλά δεν είναι τόσο διασκεδαστικό και αστείο όσο νόμιζα ότι θα ήταν. Είναι μια ευχάριστη αντίθεση σε σχέση με τις περισσότερεςσοβαρές ταινίες που κυκλοφορούν αυτή τη στιγμή. Η ταινία είχε αυτές τις μεταβάσεις που μου θύμισαν σειρές της δεκαετίας του '70, χρησιμοποιώντας γραφικά ή κλιπ που αισθάνονταν ακατάλληλα μεταξύ των σκηνών. Οι ηθοποιοί έμοιαζαν σαν να ανήκαν σε διαφορετικές ταινίες, κάτι που είναι λογικό αν λάβουμε υπόψη ότι οι βασικές ηθοποιοί, η Μάργκαρετ Κουάλεϊ και η Τζεραλντίν Βισβανάθαν, έπεσαν κατά λάθος σε έναν εγκληματικό κόσμο. Ενώ τα δύο κορίτσια αντιμετώπισαν τους ρόλους τους με έναν παιχνιδιάρικο, μη σοβαρό τόνο, ο Κόλμαν Ντομίνγκο και ο γερουσιαστής Ματ Ντέιμον πήραν τους ρόλους τους στα σοβαρά, σαν πραγματικοί γκάνγκστερ παρά τον ασυνήθιστο και διασκεδαστικό διάλογο.
Είναι μια ταινία που δεν παίρνει καθόλου τον εαυτό της στα σοβαρά και νομίζω ότι αυτό λειτουργεί υπέρ της. Ωστόσο, βρίσκομαι ελαφρώς απογοητευμένος, σκεπτόμενος πως θα μπορούσε να ήταν η ταινία. Υπήρχε μια έλλειψεη ρεαλισμού, τα κορίτσια δεν ένιωσαν ποτέ ότι κινδύνευαν. Νομίζω ότι θα μπορούσαν να είχαν ωθήσει την ταινία σε διαφορετικές κατευθύνσεις, αλλά αντίθετα είναι κάπου στη μέση. Προτίμησαν την ασφάλεια από τη δημιουργικότητα. Γενικά, δεν είναι άσχημα τρομερή, απλώς πιστεύω ότι είχαν τη δυνατότητα να κάνουν κάτι πιο διασκεδαστικό, αστείό και γοητευτικό. Κάτι που θα μας έφτιαχνε τη μέρα. Ή τη νύχτα!
Βαθμολογήστε την ταινία!