Υπόθεση: Ένας άνδρας βρίσκεται στη μέση δύο ταυτόχρονων ληστειών στην ίδια τράπεζα ενώ προσπαθεί απεγνωσμένα να προστατεύσει την ταμία με την οποία είναι κρυφά ερωτευμένος.
Εγώ πάλι θεωρώ οτι εδώ υπάρχει μια μεγάλη αποτυχία. Απορώ πώς με τέτοια ιδέα, καταλήξαμε λίγη ώρα μετά να σταματήσουμε τη ταινία, η οποία ενώ βασικά προσπαθεί να είναι κωμωδία, με όλα αυτά που συμβαίνουν, γίνεται γρήγορα μια αδιάφορη κωμωδία με όλους τους χαρακτήρες να παλεύουν για παρουσία. Οι διάφορες κωμικές καταστάσεις που συμβαίνουν μέσα στη τράπεζα, θα μπορούσαν εύκολα να ήταν κωμικές, αλλά δεν είναι. Είναι απλά εγκληματικά κακό χιούμορ. Αποτυχημένοι και οι όλοι χαρακτήρες και κυρίως ο Πάτρικ Ντέμπσει ως πρωταγωνιστής. Όχι οτι φταίνε αυτοί, είναι θέμα παραγωγής. Η μόνη που στέκεται καλά, είναι η Άσλεϊ Τζαντ, αλλά σε καμία περίπτωση αυτό δεν είναι αρκετό. Κρίμα
Τι είναι πιο αστείο από μια συμμορία ένοπλων ληστών; Δύο συμμορίες. Κάτι τέτοιο είναι η ιδέα στο "Flypaper", μια μέτρια διασκεδαστική κωμωδία που θέτει το κινηματογραφικό ερώτημα: Τι συμβαίνει όταν δύο ομάδες εγκληματιών επιχειρούν να ληστέψουν την ίδια τράπεζα την ίδια στιγμή; Η ταινία έχει αρκετές ανατροπές και εκπλήξεις παραμένοντας ενδιαφέρουσα παρά το γεγονός οτι εξελίσσεται σε έναν μικρό χώρο, σε στυλ Agatha Christie. Ξεκινώντας από την έξυπνη προϋπόθεση της σύγκρουσης των ληστών, οι συγγραφείς με την υπερβολική δράση και τους συνεχόμενους διαλόγους, μειώνουν τη βαρύτητα των χαρακτήρων και δημιουργούν μια υπερβολή στην 85λεπτη διάρκεια της ταινίας, γεγονός που καθιστά την ταινία ελαφρώς "αγχωτική". Ο Minkoff δεν δίνει καμία πρωτοτυπία εκμεταλλευόμενος τις συνεχόμενες εκπλήξεις που λαμβάνουν χώρο στη τράπεζα. Ωστόσο, αυτό που του λείπει από τη φρεσκάδα, το αναπληρώνει με τη ταχύτητα
Βαθμολογήστε την ταινία!