Υπόθεση: Ένας Σύριος πρόσφυγας καταφτάνει με ένα καράβι στο Ελσίνκι κι εκεί θα πιάσει δουλειά στο εστιατόριο ενός μεσήλικα, πρώην πλασιέ, που εγκαταλείπει τα πάντα για μια νέα αρχή. Η συνάντηση των δύο ανδρών θα αλλάξει τη ζωή τους
Στο σύγχρονο Ελσίνκι, ακολουθούνται οι ζωές δύο χαρακτήρων: Ο Waldemar ξεκινά μια νέα ζωή χωρίζοντας και ανοίγει ένα νέο εστιατόριο. Ο Khaled είναι πρόσφυγας από το Χαλέπι της Συρίας που ζητά άσυλο στη Φινλανδία. Αυτή η ταινία αξίζει τα εύσημα για ένα θέμα που συνεχίζει να είναι πρωτοσέλιδο και το εξατομικεύει. Οι Φινλανδοί σε αυτήν την ταινία παρουσιάζονται ως επί το πλείστον ως γενναιόδωροι και δίκαιοι, εκτός από μερικές εξαιρέσεις: κάποιοι θεωρούνται ηλίθιοι κυβερνητικοί γραφειοκράτες (ένα διεθνές πρόβλημα) και άλλοι θεωρούνται ως ειλικρινείς άσχημοι τραμπούκοι. Το σκηνοθετικό στυλ του Aki Kaurismaki είναι στο συνηθισμένο του ύφος να είναι εσκεμμένα λιτός και απόμακρος με στιγμές στεγνού χιούμορ. Λειτουργεί καλά για μια μαύρη κωμωδία, αλλά θα μπορούσε να υπήρχε χώρος για μερικές στιγμές βαθύτερης συγκίνησης λαμβάνοντας υπόψη το θέμα.
Μια συγκλονιστική ανατροπή στο τέλος δίνει στην ταινία κάποιο τράνταγμα, αλλά η ασάφεια της κατάστασης (η οποία είναι επίσης παρατραβηγμένη σε ένα βαθμό) δεν ικανοποιεί ως προς το τι τελικά συνέβη. Με άλλα λόγια, η ταινία κλείνει απότομα. Παρόλα αυτά, το "The Other Side of Hope" είναι μια ωραία ταινία σε όσους αρέσει το περίεργο κινηματογραφικό χιούμορ
Βαθμολογήστε την ταινία!