Η Τελευταία Παράσταση (2012)

Κριτική ταινίας από τους επισκέπτες

• Μαρία Κ 17/06/2019 12:03

  Μία από τις απολαύσεις εδώ είναι να δούμε τους γνωστούς και προικισμένους ηθοποιούς να σχηματίζουν ένα δικό τους σύνολο. Ο Philip Seymour Hoffman, ο Christopher Walken και η Catherine Keener ενώνονται με ένα νεότερο πρόσωπο, τον Mark Ivanir, ως μέλη του Κουαρτέτου Stuff Fugue, μιας παγκοσμίως γνωστής ορχήστρας στο Μανχάταν. Ο Walken είναι ο Peter Mitchell, ο τσελίστας, ο οποίος είναι το πιο σοφό και πιο στοχαστικό μέλος της ομάδας. Οι Hoffman και Keener ως Robert και Juliette Gelbart, το δεύτερο βιολί και η βιόλα, είναι παντρεμένοι. Το πρώτο βιολί και νεώτερο μέλος της ομάδας είναι ο Daniel Lerner (Ivanir)
  
  Ο Πίτερ παρατηρεί μια αδυναμία στα δάχτυλα του αριστερού του χεριού, συμβουλεύεται μια ειδικό (Madhur Jaffrey) και μαθαίνει ότι ακόμα και πριν από μια εξέταση αίματος ή σάρωση του εγκεφάλου μπορεί να του πει με βάση μερικές απλές φυσικές δοκιμές ότι υποπτεύεται τη νόσο του Πάρκινσον. Αυτός το αποκαλύπτει αθόρυβα στους συναδέλφους του μουσικούς. Σε αυτή τη στιγμή και σε όλη την ταινία, ο Christopher Walken μας θυμίζει ότι παρόλο που συχνά παίζει ρόλους-καρικατούρες (βλέπε το πρόσφατο "Επτά ψυχοπαθείς"), μπορεί να είναι ένας βαθύς και στιβαρός ηθοποιός
  
  Η ανακοίνωση αυτή εμπνέει μια λαμπρή ιδέα από τον δεύτερο βιολιστή, Ρόμπερτ, ότι αυτός και ο κύριος βιολιστής, ο Ντάνιελ, θα μπορούσαν να αλλάξουν θέσεις. Δεδομένου ότι η απώλεια του τσελίστα τους δεν απαιτεί αναδιάταξη των βιολιών, είναι σαφές ότι αυτή η ιδέα έχει ωριμάσει στο μυαλό του. Σύντομα απορρίπτεται κι έτσι άλλα θαμμένα θέματα βγαίνουν στην επιφάνεια, συμπεριλαμβανομένης μιας κατάστασης μοιχείας, και μια άλλη ανησυχητική αποκάλυψη ότι ο Ντάνιελ έχει σχέση με τη νεαρή Αλεξάνδρα - η οποία είναι κόρη του Ρόμπερτ και της Τζούλιετ
  
  Πόσο πρέπει να γνωρίζετε για την κλασσική μουσική για να εκτιμήσετε αυτήν την ταινία; Οχι πολύ. Όπως όλες οι αριστουργηματικές ταινίες, περιέχει αυτό που χρειάζεται για να το εκτιμήσεις. Το μόνο που χρειάζεται είναι το ενδιαφέρον για την ανθρώπινη φύση, το οποίο κατά τη διάρκεια της περιόδου κρίσης αυτής της τετράδας αποκαλύπτεται άφθονα. Ηθοποιοί όπως οι Keener, Walken, Hoffman και Ivanir εμφανίζονται συχνά σε ρόλους που δεν τους δοκιμάζουν πραγματικά. Αυτή είναι η φύση του εμπορικού κινηματογράφου. Όμως εδώ τα πράγματα είναι αλλιώς. Ευτυχώς
  
  

• William 05/07/2018 06:08

  Στο 25ο έτος της καριέρας τους μαζί, ένα διάσημο κουαρτέτο εγχόρδων λαμβάνει κάποιες καταστροφικές ειδήσεις. Ο Πίτερ, ο τσελίστας τους, έχει διαγνωσθεί στα πρώτα στάδια της νόσου του Πάρκινσον. Αυτό το νέο διακόπτει τον σταθερό ρυθμό της δουλειάς τους και εκθέτει προσωπικά ζητήματα που έχουν παραμείνει επί μακρόν κρυφά
  
  Το "Τελευταίο Κουαρτέτο" κάνει ένα από τα πιο ενδιαφέροντα πράγματα που μπορεί να κάνει οποιαδήποτε ταινία. Δείχνει πώς εργάζονται οι δεξιοτέχνες επαγγελματίες. Ειδικά για το πώς χρειάζονται τέσσερα ταλαντούχα άτομα για να σχηματίσουν μια πειθαρχημένη "φωνή". Υποψιάζομαι ότι όλοι οι σοβαροί εραστές της μουσικής θα είναι πεπεισμένοι ότι η ταινία του Yaron Zilberman ξέρει για τι μιλάει

Έχετε δει αυτή τη ταινία; Γράψτε μια κριτική