Υπόθεση: Iούνιος, 1982: Ο πρώτος πόλεμος στο Λίβανο. Ένα τανκ και μια διμοιρία στρατιωτών είναι προς αναζήτηση μιας εχθρικής πόλης που έχει ήδη βομβαρδιστεί από τις Ισραηλινές Δυνάμεις. Αυτή η απλή αποστολή όμως, θα εξελιχθεί και θα καταλήξει σε παγίδα θανάτου. Τα τέσσερα μέλη του τανκ βρίσκονται σε μια βίαιη κατάσταση και δεν μπορούν να αντιδράσουν. Σε αυτό το χάος του πολέμου, κινητήριες δυνάμεις τους είναι ο φόβος και το ένστικτο της επιβίωσης. Οι τέσσερις στρατιώτες που είναι ηλικίας μόλις 20 ετών, χάνουν την αθωότητά τους με τον πιο σκληρό τρόπο!
Σίγουρα, αυτή η ταινία έχει μια καινοτομία. Η άποψη των πραγμάτων του διοικητή του τανκ και το κλειστοφοβικό εσωτερικό του άρματος. Αλλά αυτό είναι όλο. Δεν υπάρχει ουσιαστική ανάπτυξη χαρακτήρων και καμία αλλαγή σκηνής. Το βασικό μήνυμα είναι ο πόλεμος είναι η κόλαση, αλλά αυτό το έχουμε δει πολλές φορές πριν. Ουσιαστικά, είναι 90 λεπτά διαφόρων σκηνών βρώμικων ανδρών που παραπονιούνται, αναταράξεων, λαδιού και αίματος. Και περισκοπικές απόψεις του εξωτερικού όπου σκοτώνονται διάφοροι. Το να το ονομάσω Das Boot σε άρμα, αποτελεί προσβολή για αυτήν την ωραία ταινία του 1981, η οποία έχει υπέροχους χαρακτήρες, σωστή ανάπτυξη χαρακτήρων, αληθινή αγωνία και μια φοβερή συναισθηματική κορύφωση. Αυτή εδώ όμως η ταινία δεν έχει κανένα από αυτά. Προσθέστε σε αυτό κι έναν μακρύ κατάλογο ανακριβειών σχετικά με τα άρματα μάχης. Υπάρχουν μερικές σκηνές για τον πόλεμο του Λιβάνου, τους κακούς του κόμματος Καταέμπ και τη δολοφονία αμάχων. Και ίσως τελικά γι 'αυτό πήρε 17 βραβεία το 2010, αλλιώς η κινηματογραφική του αξία είναι μικρή
Βαθμολογήστε την ταινία!