Υπόθεση: Καθώς ο γάμος της με τον Τζακ βρίσκεται σε κρίση, η διαπρεπής δικαστής Fiona Maye, πρέπει να πάρει μια σημαντική απόφαση ζωής στη δουλειά της: αν θα αναγκάσει έναν έφηβο, τον Ανταμ, να κάνει τη μετάγγιση αίματος που θα σώσει τη ζωή του. Η ανορθόδοξή της επίσκεψη στο νοσοκομείο του Άνταμ έχει βαθύ αντίκτυπο και στους δύο, δημιουργώντας έντονα συναισθήματα στο αγόρι και ξεθάβοντας θαμμένα συναισθήματα σ εκείνη
Δεν κατάλαβα τι ήθελε να πει ο σκηνοθέτης με αυτήν την ταινία, γιατί τίποτα δεν φτάνει στο τέλος του. Το θέμα και η ιδέα είναι καλά, ωστόσο δεν μου άρεσε ο τρόπος με τον οποίο η ιστορία αναπτύσσεται: οι χαρακτήρες δεν είναι καλά οριοθετημένοι και τα συμπεράσματα ασαφή. Η σχέση της Emma Thompson και του αγοριού που πάσχει από λευχαιμία είναι κι αυτή ασαφής, όπως φαίνεται να είναι και η δράση κάθε πρωταγωνιστή. Επίσης, η συναισθηματική σχέση της με τον σύζυγό της δεν ακολουθεί μια ανάπτυξη ή μια μεγάλη αλλαγή, φτάνοντας κάπου. Κι εδώ είναι το μεγάλο πρόβλημα, με το τέλος της ταινίας, το οποίο είναι απογοητευτικό, ενώ μέχρι εκείνη τη στιγμή η ταινία είχε μεγάλη δυναμική. Τι αλλαγές επέφερε η εμπειρία της με τον Άνταμ; Προσωπικά πιστεύω τίποτα, καθώς η ταινία τελειώνει με το ζευγάρι που όδευε σε διαζύγιο, να φεύγει μαζί από τη κηδεία. Κατά τα άλλα η Έμα Τόμσον είναι εξαιρετική και η μουσική επένδυση πολύ καλή
Βαθμολογήστε την ταινία!