Υπόθεση: Στο "Οι Μισητοί 8", έξι ή οχτώ ή δώδεκα χρόνια μετά τον Εμφύλιο Πόλεμο, μία ετερόκλητη ομάδα ανθρώπων, που αποτελείται από κυνηγούς επικηρυγμένων, φυγάδων και ανθρώπων του νόμου, βρίσκουν καταφύγιο σε μια ορεινή στάση κατά τη διάρκεια μιας χιονοθύελλας και μπλέκονται σε μία πλεκτάνη προδοσίας και απάτης. Θα καταφέρουν να επιβιώσουν;
Ο Ταραντίνο με έμπνευση σε αμφισβήτηση αυτή μια φορά, μας μεταφέρει 150 χρόνια πριν, σε ένα απομονωμένο καταφύγιο όπου οχτώ χαρακτήρες αποδεκατίζονται μεταξύ τους, γεμίζοντας με το γνωστό κόκκινο χρώμα τις οθόνες μας (λιγότερο ωστόσο από τον μέσο όρο του!) και προσφέροντας στον Ennio Morricone το Όσκαρ για τη μουσική της ταινίας. Ο Σάμιουελ Λ. Τζάκσον πρωταγωνιστεί αν και λόγω της κατάστασης (όλη η ταινία εξελίσεται στον ίδιο χώρο) όλοι οι χαρακτήρες έχουν μεγάλη βαρύτητα, με μοναδική γυναίκα τη Τζένιφερ Τζέισον Λι σε ένα πολύ δύσκολο ρόλο, αυτό της κρατούμενης. Δεν ξέρω αν η ταινία θα είχε της ίδιας αποδοχής χωρίς το όνομα του Ταραντίνο. Δεν ξέρω πόσοι θα ξεκινούσαν να τη δούνε χωρίς την υπογραφή του, αλλά προσωπικά θεωρώ βαθμολογίες και κριτικές υπερεκτιμημένες. Σίγουρα δε θα τη πρότεινα σε μη cult fans του Tarantino
Βαθμολογήστε την ταινία!