Υπόθεση: Αντιμετωπίζοντας την διαταραχή μετατραυματικού στρες στον απόηχο της λιτότητας και της συνεχιζόμενης κοινωνικο-οικονομικής κρίσης, ο χρόνια άνεργος πατέρας ενός παιδιού, αγωνίζεται να προστατεύσει την οικογένειά του από το αναπόφευκτο γεγονός ότι πρόκειται να χάσουν το μόνο πράγμα που τους κρατά ενωμένους: το σπίτι τους. Τώρα, με φόντο την ουδέτερη ζώνη των Ηνωμένων Εθνών στη Λευκωσία της Κύπρου, η ασφυκτική πίεση των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων και ο νόμος σφίγγει γύρω από την άτυχη οικογένεια, αναγκάζοντας τον να κάνει την τραγική τελευταία στάση του ενάντια στον εχθρό. Τι θα χρειαστεί για να τερματιστεί η κατάληψη στην οδό Λιπέρτη;
Jon07
28/10/2022 09:35
Η ταινία ξεκινά καλά, με ένα θέμα όχι πρωτότυπο, αλλά ίσως το πρώτο στον ευρύτερο ελληνικό κινηματογράφο. Η ιστορία συνηθισμένη (όπως στο Επίθεση στη Γουόλ Στριτ) με μια κατάσταση ομηρίας και τέλος μάλλον προβλέψιμο και ατυχές. Η ατμόσφαιρα είναι καλή και οι προσδοκίες του τηλεθεατή είναι πολλές, αλλά κρατάν λίγο. Η εμφάνιση της αστυνομίας σηματοδοτεί για μένα το ουσιαστικό τέλος της ταινίας. Ο καθένας μας μπορεί να καταλάβει οτι ποτέ η αστυνομία δεν διαχειρίζεται τόσο αδέξια (σχεδόν τραγελαφικά) μια κατάσταση ομηρίας. Ίσως ο σεναριογράφος ήθελε να δείξει τη χειρότερη δυνατή εικόνα της αστυνομίας. Σε αυτή τη περίπτωση κατέστρεψε ταυτόχρονα και την ταινία. Η εμπλοκή των δυνάμεων των Ενωμένων Εθνών ήταν κι αυτή μια αστοχία, μια περιττή και άστοχη προσθήκη, ίσως για να δείξει και με αυτό τον τρόπο την απραξία και την αχρηστία τους. Τέλος, το τέλος. Δεν περίμενα happy end, αλλά θεωρώ οτι ήταν ο χειρότερος δυνατός τρόπος να τελειώσει η ταινία (και μιλάω για την είσοδο του πρωταγωνιστή στο τουρκικό έδαφος)
Γενικά, μπερδεύονται πολλά θέματα. Δεν χρειαζόταν. Η ιστορία γίνεται πολύπλοκη και χάνεται η ουσία. Με μία λέξη, θα πω απογοήτευση
Βαθμολογήστε την ταινία!