Υπόθεση: Λίγες μέρες πριν τα Χριστούγεννα ο Matthias, αφού παραιτείται από την εργασία του στη Γερμανία, επιστρέφει στην πατρίδα του, ένα πολυεθνικό χωριό στην Τρανσυλβανία. Επιθυμεί να έχει περισσότερη συμμετοχή στην ανατροφή του γιου του Rudi, που για αρκετό καιρό είχε αναλάβει αποκλειστικά η μητέρα του Ana, και έτσι το παιδί να ξεπεράσει τις φοβίες που τον ταλαιπωρούν. Επιπλέον ανησυχεί για τον ηλικιωμένο πατέρα του και ταυτόχρονα ανυπομονεί να δει την πρώην ερωμένη του Csilla.
Όταν μερικοί νέοι εργάτες προσλαμβάνονται στο εργοστάσιο που διοικεί η Csilla, η ειρήνη στην κοινότητα διαταράσσεται. Φοβίες, απογοητεύσεις, πάθη και συγκρούσεις έρχονται στην επιφάνεια, πάνω από το λεπτό επίχρισμα της κατανόησης και της ηρεμίας
Μια ενδιαφέρουσα ταινία που μιλάει για ευαίσθητα θέματα όπως το να είσαι ξένος σε άλλη χώρα, τη δουλειά, τις διαφορές άλλων κοινοτήτων. Η ταινία ξεκινά πραγματικά όταν υποδέχονται τους δύο ή τρεις μετανάστες και με αυτό ξεκινά το μίσος της τοπικής κοινότητας για κάποιους παράλογους λόγους όπως οτι πρέπει να δουλέψουν αλλά στις δικές τους χώρες. Θα τους υπερασπιστεί το αφεντικό τους, αλλά αυτό δεν θα είναι αρκετό για να σταματήσει το μίσος καθώς οι άνθρωποι θα κάνουν τα πάντα για να φύγουνε από τη χώρα τους. Μου άρεσε η στιγμή που το αφεντικό προσπαθεί να γνωρίσει καλύτερα τους μετανάστες μιλώντας στις οικογένειές τους, παίζοντας μαζί τους και να τους υπερασπιστεί. Αλλά θα είναι αβοήθητοι όταν οι άλλοι θα θέλουν να τους κάνουν να φύγουν με το ζόρι. Θα γίνουμε μάρτυρες βίας και μίσους. Η πιο δυνατή σκηνή κατά τη γνώμη μου είναι όταν είναι στην εκκλησία και γίνεται η συζήτηση για τους μετανάστες και αν θα πρέπει να φύγουν ή όχι. Αρκετά συγκλονιστικό και μου άρεσε η αυθεντικότητα, να δείχνει αυτό το είδος μίσους και όχι να το κρύβει ή να προσπαθεί να το κάνει ευχάριστο στην παρακολούθηση. Θετικότατη σε όλα
Βαθμολογήστε την ταινία!