Υπόθεση: Ο Ράνταλ Ρέινς, γνωστός και ως Μέμφις στον χώρο του υποκόσμου, αποφασίζει να αποσυρθεί από τα παράνομα κυκλώματα όπου ήταν μπλεγμένος έως τώρα. Σύντομα, όμως, αναγκάζεται να επιστρέψει στα πράγματα, για να βοηθήσει τον αδελφό του, που βρίσκεται όμηρος στα χέρια μιας συμμορίας. Αν δεν προλάβει να κλέψει, μέσα σε μια νύχτα, 50 συλλεκτικά αυτοκίνητα για λογαριασμό της σπείρας διακίνησης κλεμμένων αυτοκινήτων που κρατά όμηρο τον αδελφό του, κινδυνεύει να μη τον δει ποτέ ξανά ζωντανό
Εδώ έχουμε να κάνουμε με μια διασκευή του σεναρίου της πρωτότυπης και ομώνυμης ταινίας του 1974. Ο Νίκολας Κέιτζ με πολύ μαλλί ακόμα, δεν μπορεί να πει καν πειστικά τις ατάκες του και η σκηνική του παρουσία ταιριάζει περισσότερο σε αυτή ενός κομπάρσου παρά πρωταγωνιστή. Όπως για παράδειγμα συμβαίνει χαρακτηριστικά στη σκηνή έξω από εστιατόριο που δούλευε η μητέρα του, όπου συζητά με τους δύο πρωταγωνιστές ντετέκτιβ, τον Ντελρόι Λίντο και τον Τίμοθι Όλιφαντ. Αν τη παρατηρήσετε, θα καταλάβετε. Σε δεύτερο ρόλο, ο Ντελρόι Λίντο, ο Τζιοβάνι Ριμπίζι και η Αντζελίνα Τζολί προσπαθούν να αντισταθμίσουν τα πράγματα και κάτι καταφέρνουν (βασικά, ΌΛΟΙ παίζουν καλύτερα από τον Κέιτζ). Η ταινία έχει υπόθεση, δράση αλλά και υπερβολές στο τι μπορεί να κάνει ένας οδηγός κι ένα αυτοκίνητο (αλλά θα πρέπει να ζήσουμε μ αυτό). Με έναν άλλο πρωταγωνιστή αντί του Νίκολας Κέιτζ, θα τη ξανάβλεπα!
Βαθμολογήστε την ταινία!