Υπόθεση: O Mαρκ (Κόλιν Φάρελ) και ο Ντέιβιντ (Τζέιμι Σάιβς) είναι απεσταλμένοι φωτογράφοι στον πόλεμο του Κουρδιστάν. Ο Μαρκ που είναι φιλόδοξος, θέλει να συνεχίσει την αποστολή για λίγες ακόμα μέρες, μέχρι να βγάλει την ιδανική φωτογραφία, ενώ ο Ντέιβιντ, εξαντλημένος από την απελπισία και την βία του πολέμου, αποφασίζει να γυρίσει πίσω στο σπίτι, όπου τον περιμένει η έγκυος σύζυγός του, Νταϊαν. Βαριά τραυματισμένος, ο Μαρκ θα καταλήξει σε ένα νοσοκομείο στις σπηλιές του Χαρίρ, όπου παλιότερα είχε δει και καταγράψει τον Δόκτωρ Ταλζάνι (Μπράνκο Τζούρικ) να παίζει τον ρόλο του Θεού, αποφασίζοντας για την μοίρα των ασθενών βάσει χρωματιστών ετικετών. Στις κίτρινες ο ασθενής έχριζε περίθαλψης, στις μπλε καταδικαζόταν σε θάνατο. Τώρα που είναι αυτός ασθενής, θα έρθει αντιμέτωπος με την φρικαλεότητα του πολέμου, βλέποντας την ζωή του να εξαρτάται αποκλειστικά και μόνο από την κρίση του γιατρού Ταλζάνι.
Από τις ελάχιστες καλές ταινίες του Κόλιν Φάρελ. Όχι οτι φταίνε οι ταινίες, αλλά δεν τον λες και χαρισματικό ηθοποιό. Είναι σαφώς καλύτερος σε ταινίες που δεν παίζει τον εκτελεστή ήρωα, αλλά σε περισσότερο δραματικές, όπως αυτή εδώ, Ο Δικηγόρος ή το Η Μαγική Ομπρέλα. Η ταινία διαδραματίζεται κατά την διάρκεια ενός ιδιαίτερου πολεμικού θέματος (και μόνο γι αυτό, αξίζει μια ευκαιρία), την Γενοκτονία των Κούρδων το 1988 από τους Ιρακινούς όταν ο Φάρελ στον ρόλο ενός φωτογράφου, μέσα στο χάος, βρίσκεται μπλεγμένος (και τραυματισμένος). Χαρακτηριστικά, η ταινία τελειώνει με τη φράση του Πλάτωνα "Μόνο οι νεκροί βλέπουν το τέλος του πολέμου"
Βαθμολογήστε την ταινία!