Υπόθεση: Στη Γαλλία, δύο όμορφα και πολύ διαφορετικά κορίτσια, η Αλίς και η Λιζέτ, απομακρύνονται απ' τις οικογένειές τους απ' τους Ναζί, μαζί με άλλες Αλσατές, και οδηγούνται στη Γερμανία. Έξι μήνες μετά βρίσκονται σε ένα στρατόπεδο κατήχησης, όπου οι Γερμανοί έχουν σκοπό να τους σπάσουν το ηθικό και να τους μάθουν να υπακούν, ώστε να γίνουν οι τέλειες Γερμανίδες. Εκεί η Αλίς και η Λιζέτ εργάζονται σε μια επικίνδυνη γραμμή παραγωγής όπλων, μέχρι τη μέρα που γίνεται μια έκρηξη και κατηγορούνται για σαμποτάζ.
Ως εκ θαύματος, μεταφέρονται σε μια μαιευτική κλινική. Αλλά η αρχική τους ανακούφιση δίνει τη θέση της στον τρόμο, μόλις αρχίζουν να κατανοούν τι τους ετοιμάζει η ναζιστική μηχανή
Για μένα ήταν μία ταινία που περιέγραφε πολύ γλαφυρά τις αγριότητες των ναζί και τις αντιλήψεις τους για την ευγονία, τον εκ γερμανισμό περιοχών που θεωρούσαν δικές τους...χωρίς να παρουσιάζει αγριότητες κτλ. Πολύ καλές οι ερμηνείες, έντονες οι συναισθηματικές πτυχές της ανθρώπινης ύπαρξης, όπως η φιλία, ό έρωτας, η αντίσταση, η επιβίωση , ή οργή... Για μένα είναι πολύ ρεαλιστική η ταινία και καθόλου μελοδραματική... Πολύ καλή η σκηνοθεσία, και επίσης καλή περίπτωση για να προβληθεί σε μαθητές λυκείου....
Για την ιστορία: Το 1941-1942 περίπου 100.000 Αλσάτες (αργότερα ονομάστηκαν Malgré-Nous, «παρά τη θέλησή μας») στρατεύτηκαν στον Γερμανικό Στρατό. Δεδομένου ότι η πίστη τους στη Γερμανία κυμαινόταν από αμφίβολη έως ανύπαρκτη, στάλθηκαν στο Ανατολικό Μέτωπο για να κάνουν την λιποταξία πίσω στη Γαλλία όσο το δυνατόν πιο δύσκολη. Σε μια παράλληλη εξέλιξη, 15.000 νεαρές Αλσάτες μεταφέρθηκαν βίαια στη Γερμανία, στρατολογήθηκαν σε διάφορες παραστρατιωτικές οργανώσεις για «επανεκπαίδευση» και εργάστηκαν στις πολεμικές βιομηχανίες. Αργότερα ονομάστηκαν Malgré-Elles, «παρά τη θέλησή τους» εξ ου και ο τίτλος αυτής της ταινίας. Κατά την επιστροφή τους στη Γαλλία μετά τον πόλεμο, τόσο οι Malgré-Nous όσο και οι Malgré-Elles θεωρήθηκαν από ορισμένους προδότες, αφού είχαν πολεμήσει (ή εργαστεί) ενάντια στη χώρα τους, ωστόσο απρόθυμα
Ο σκηνοθέτης Denis Malleval κάνει καλή δουλειά στο να ανεβάζει στην οθόνη ένα σενάριο με κάποια προβλήματα, μεταξύ των οποίων μια διολίσθηση στο μελόδραμα με μερικά απίθανα γεγονότα. Η ερμηνεία των δύο πρωταγωνιστριών (Flore Bonaventura, Louise Herrero) είναι πολύ καλή, με το μεγαλύτερο μέρος του υπόλοιπου καστ στο ίδιο επίπεδο. Αρκετά καλή ταινία.
Βαθμολογήστε την ταινία!