Θα σε Περιμένω, Πάντα (2016)

Κριτική ταινίας από τους επισκέπτες

• Δανάη 27/07/2020 13:00

  Μία άλλη εκδοχή του P.S. I Love You, 10 σχεδόν χρόνια μετά. Αν και υποτίθεται οτι είναι πιο σκοτεινό και πιο εκλεπτυσμένο, ξεφεύγοντας από τη ρομαντική κομεντί που είναι το P.S. I Love You, δεν καταφέρνει να γίνει καλύτερο, ούτε καν ισάξιο, καθώς μόλις καταλάβεις τι γίνεται, ξέρεις και την υπόλοιπη ταινία. Θα συμφωνήσω απόλυτα με το προηγούμενο σχόλιο. Η ταινία γρήγορα γίνεται βαρετή καθώς επαναλαμβάνεται, αν μάλιστα έχεις δει και το P.S. I Love You (ποιός δεν το έχει δει), εκτός από βαρετή γίνεται και κουραστική. Ούτε εγώ κατάφερα να την ολοκληρώσω, τη σταμάτησα περίπου μισή ώρα πριν το τέλος. Η Όλγα Κιριλένκο παίζει καλά παρόλα αυτά, πάνω από το συνηθισμένο της και ίσως είναι ο μόνος λόγος για να της δώσετε μια ευκαιρία

• Μαριτα 21/08/2019 12:22

  Ο Jeremy Irons είναι ένας καθηγητής που ασχολείται με τα άστρα και τη βαρύτητα και τις μαύρες τρύπες του Stephen Hawking. Η Όλγα Κιρίλενκο είναι μια κασκαντέρ. Ήταν σπουδάστριά του. Έχουν σχέση για έξι χρόνια και το πάθος τους φαίνεται να είναι τόσο ώριμο όσο ήταν στην αρχή. Είναι μεγάλος. Φαίνεται μεγάλος. Είναι νέα. Μοιάζει με μοντέλο. Εκείνος πρόκειται να πεθάνει από κάποια εγκεφαλική διαταραχή, αλλά δεν της το λέει και περνάει τους τελευταίους μήνες, προετοιμάζοντας μηνύματα κάθε μορφής και είδους για να τα λάβει μετά το θάνατό του
  
  Στην αρχή η ταινία φαίνεται ενδιαφέρουσα, μετά γίνεται περίεργη, αργότερα γίνεται ανατριχιαστική και στο τέλος γίνεται βαρετή. Καθώς περιμένουμε για κάποιο τέλος, τα πράγματα επαναλαμβάνονται. Το σενάριο δεν έχει έξοδο. Συνεχίζει και συνεχίζει και δεν πηγαίνει πουθενά. Το κορίτσι θρηνεί τον νεκρό εραστή της. Με τις ηχογραφήσεις, τα μηνύματα κειμένου, τα γράμματα και τα λουλούδια διατηρεί τη μνήμη του φρέσκια. Και το κορίτσι θρηνεί ακόμα περισσότερο. Και η ταινία βυθίζεται, όλο και πιο αργά, και στο τέλος χάνεται. Όσοι καταφέρουν να τη δουν ολόκληρη, είναι ήρωες

Έχετε δει αυτή τη ταινία; Γράψτε μια κριτική