Υπόθεση: Ο Ζακ, ένα νεαρό αγόρι με σύνδρομο Down, δραπετεύει από το νοσοκομείο για να ακολουθήσει το όνειρό του και να γραφτεί στην επαγγελματική σχολή πάλης του ειδώλου του, του The Sal Water Redneck. Αναπάντεχα, στο δρόμο του θα βρεθούν ο Tyler, ένας μικροκακοποιός που τρέχει να σωθεί, που θα γίνει ο πιστός προπονητής και φίλος του Zak. Μαζί θα περάσουν ποτάμια, θα γλιτώσουν από ενέδρες, θα πιούν ουίσκι, θα ανακαλύψουν την πίστη και τον Θεό, θα ψαρέψουν και θα πείσουν την Eleanor, μια καλοσυνάτη νοσοκόμα, που είναι υπεύθυνη για την επιστροφή του Zak, να τους ακολουθήσει στο ταξίδι του.
Μια χαρά ταινία είναι απλή σε κρατάει σε αγωνία μέχρι την τελευταία σκηνή
Ένα πρωτότυπο όνομα ταινίας, ένα ενδιαφέρον καστ ηθοποιών, και μια χημεία μεταξύ των τελευταίων, που δημιουργούν μια πραγματικά αξιόλογη προσπάθεια... Στα υπέρ της ταινίας η έμμετρη χρήση συναισθηματισμων. Ταινία κοινωνική, συνάμα κωμική, δρόμου, μα κυρίως υλικό για κοινωνικό προβληματισμό... Όλα τα χαρισματικα παιδιά, είναι παιδιά που έχουν δικαίωμα στο όνειρο... Μέσα από την προσοχή , την προσπάθεια και το κίνητρο, κάθε τέτοιο παιδί μπορεί να γίνει λειτουργικό, προσφέροντας έργο, χωρίς να σβήνει μέσα σε κάποια λάθος δομή, με λάθος άτομα τριγύρω του. Γιατί τελικα αυτό που μετράει είναι τι κουβαλάει ο καθένας στην ψυχή του, δημιουργώντας κοινά όνειρα και κοινές επιθυμίες σε άτομα , που αρχικά φάνταζαν να είναι από διαφορετικούς κόσμους.
Δεν είχα πολλές προσδοκίες για αυτήν την ταινία, το τρέιλερ την έκανε να φαίνεται σαν κάτι πρωτότυπο, το οποίο είναι πάντα ένα πλεονέκτημα στις μέρες μας. Όπως και ο τίτλος φαντάζει αρκετά περίεργος ("Το γεράκι του φυστικοβούτυρου" - τι μπορεί να σημαίνει άραγε; ), από τη μία τραβάει την προσοχή, από την άλλη αναρωτιέσαι τι θα δεις! Αλλά αυτή η ταινία ήταν συγκινητική, αστεία και σίγουρα πρωτότυπη. Η χημεία μεταξύ των Shia LeBeouf, Dakota Johnson και Zack Gottsagen αποδείχθηκε πολύ φυσική και έξυπνη. Στο πρώτο της μισό φαινόταν κυρίως σαν μια ταινία δρόμου με τους χαρακτήρες των Shia LeBeouf και Zack Gottsagen και ήταν απολαυστική και αστεία. Υπήρξαν κάποιες στιγμές ανάπτυξης χαρακτήρων και αναδρομών που έγιναν εύστοχα και χρησιμοποιήθηκαν με λεπτότητα για να δείξουν το υπόβαθρο του χαρακτήρα του Shia LeBeouf. Και ο χαρακτήρας του Zack Gottsagen αισθάνθηκε πολύ φυσικός και συμπαθητικός, με κλιμακώσεις στην απόδοσή του
Και φυσικά να αναφέρουμε τη κινηματογραφία και τη μουσική που ήταν πολύ συναρπαστική και έδωσε στην ταινία κάποια λεπτή και γοητευτική προσωπικότητα. Το μόνο πραγματικό ζήτημα που διαπίστωσα ήταν ότι ο ρυθμός καθυστέρησε λίγο τα πρώτα λεπτά της διάρκειας. Αλλά γρήγορα βρήκε το δρόμο της και έγινε αρκετά απρόβλεπτη ως προς το πού πήγαινε η ιστορία. Συνολικά, η ταινία ήταν αρκετά ευχάριστη, συγκινητική, μια υπέροχη ταινία χαρακτήρων αλλά και ταινία δρόμου που πραγματικά θα χαιρόμουν να τη ξαναδώ
Βαθμολογήστε την ταινία!