«Ο,τι αρχίζει ωραία τελειώνει με πόνο!» Θα μπορούσε να είναι ο εναλλακτικός τίτλος της ταινίας! Ή εναλλακτικά χωρίς πρόθεση σπόιλερ: Τι σου κάνουν τα παιδικά τραύματα! Πέρα από το χιούμορ, η ταινία είναι μια πανδαισία χρωμάτων και γεύσεων, που ευτυχώς ή δυστυχώς δε μπορούμε να γευτούμε! Οι ερμηνείες θα έλεγα ότι μοιάζουν αμήχανες κι ανολοκλήρωτες ακόμα και του Ρειφ Φαινς που ομολογουμένως καταβάλλει φιλότιμη προσπάθεια! Τα νοήματα είναι κατανοητά αλλά ο τρόπος που δίνονται εντελώς απλοϊκός. Επίσης το τέλος είναι τόσο προβλέψιμο, πιο πολύ πεθαίνεις! Γενικώς θα πρότεινα να τη δείτε χωρίς ιδιαίτερες προσδοκίες! Στα συν της ταινίας είναι η μουσική! Πραγματικά επιβλητικη!
Βαθμολογήστε την ταινία!