Το Νησί των Καταραμένων (2010)

Κριτική ταινίας από τους επισκέπτες

• Jon07 20/04/2024 11:35

  Το 1954, ο ομοσπονδιακός αστυνομικός Teddy Daniels και ο νέος συνεργάτης του, Chuck Aule, ταξιδεύουν από το Σιάτλ στο νησί Shutter, ένα νησί-φρούριο, για να ερευνήσουν την εξαφάνιση μίας ασθενούς εκεί, της Rachel Solando. Η Rachel είχε μεταφερθεί στο ίδρυμα Ashcliffe, για ψυχικά διαταραγμένους επικίνδυνους εγκληματίες, γιατί έπνιξε τα τρία παιδιά της. Ο Teddy είναι βετεράνος στρατιώτης του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, τραυματισμένος από την εμπειρία της απελευθέρωσης του στρατοπέδου συγκέντρωσης του Dachau και την απώλεια της αγαπημένης του συζύγου σε εγκληματική πυρκαγιά. Ο Teddy δεν μπορεί να έχει πρόσβαση στα αρχεία των εργαζομένων και των ασθενών και θεωρεί ότι η έρευνά του παρακωλύεται από τη διοίκηση του ιδρύματος. Παρά το γεγονός οτι σιγά σιγά βρίσκονται στοιχεία που θα λύσυν την υπόθεση, ο Teddy αντιλαμβάνεται οτι πιθανόν να μην είναι αυτός που νομίζει, αλλά οτι είναι κι αυτός ένας ασθενής του ιδρύματος
  
  Με τον δικό της τρόπο, η ταινία αφορά ένα στοιχειωμένο μέρος, ή καλύτερα ένα στοιχειωμένο κάστρο ή φρούριο. Το Shutter Island, είναι ένα απομακρυσμένο νησί στη Βοστώνη, όπου το φρούριο της εποχής του εμφυλίου πολέμου έχει προσαρμοστεί ως φυλακή για τους εγκληματίες. Στην αρχή της ταινίας οι πρωταγωνιστές πλησιάζουν με τη βάρκα μέσα στην ομίχλη και μας μεταφέρουν το ίδιο συναίσθημα με τη προσέγγιση του νησιού του King Kong. Οι αναδρομές αναδεικνύουν τα τραύματα του Teddy στη δεκαετία μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Αυτός ο πόλεμος, ο πρόλογός του και τα επακόλουθα, προσδίδουν τη σκοτεινή ατμόσφαιρα ενός κλασικού φιλμ νουάρ. Ο όρος PTSD (σύνδρομο μετατραυματικού σοκ) δεν χρησιμοποιούνταν τότε, αλλά τα συμπτώματά του παρατηρήθηκαν στους άντρες που το αντιμετώπιζαν. Ο DiCaprio και ο Ruffalo έχουν αυτή τη συμπεριφορά, αλλά ο DiCaprio το κάνει να μοιάζει περισσότερο με μια ελκυστική μεταμφίεση
  
  Kingsley, DiCaprio, Von Sydow και Ruffalo δίνουν στην εικόνα σταθερότητα και βαρύτητα και ο Scorsese προβάλει προοπτικές Hitchcock και Kubrick σε αυτό το παράξενο, απομονωμένο μέρος. Υπάρχουν απλά τόσο αριστοκρατικά στοιχεία σε αυτή την ταινία, από κάθε άποψη: ηθοποιίας, κατεύθυνσης, μουσικής και σχεδιασμού παραγωγής. Όσο για το DiCaprio ως Teddy, είναι μια θυμωμένη, καταθλιπτική και μάλλον ακλόνητη φιγούρα: ο τύπος της ερμηνείας που παίρνει συνήθως ο Scorsese από αυτόν, σε ταινίες όπως το The Departed, The Aviator και Συμμορίες της Νέας Υόρκης
  
  Το τέλος της ταινίας έχει πολλές ερμηνείες. Μπορείτε να διαβάσετε κριτικές για το Νησί των Καταραμένων, όπου οι κριτικοί παραπονούνται ότι το φινάλε προκαλεί αδιέξοδο. Η αβεβαιότητα που προκαλεί, εμποδίζει τον θεατή να αισθανθεί την ταινία τέλεια κατά την πρώτη προβολή. Έχω την αίσθηση ότι θα μπορούσε να βελτιωθεί με τη δεύτερη. Υπάρχουν και αυτοί που μπορεί να πιστεύουν ότι τελικά δεν βγάζει κανένα νόημα

• Λυκόπουλο 21/01/2022 14:53

  Πρόκειται για ένα θρίλερ που χτίζεται πολύ αργά. Πραγματικά αργό, τόσο αργό, που κάποιοι θα βαρεθούν. Και κάποιοι δεν θα φτάσουν ούτε στο τέλος. Προφανώς είναι θέμα γούστου. Ακόμη και το τέλος είναι χαμηλών τόνων και δεν θα ικανοποιήσει όλους, αν και είναι ένας έξυπνος τρόπος να τελειώσει μια ταινία, που πραγματικά με άφησε με το στόμα ανοιχτό! Ο Μάρτιν Σκορσέζε μπορεί να μας έχει ξαναδώσει κι άλλο θρίλερ τουλάχιστον μία φορά στο παρελθόν, με το "Το ακρωτήρι του φόβου", αλλά αυτή τη φορά πραγματικά βρισκόμαστε σε έναν άλλο κόσμο. Ο Leonardo DiCaprio κάνει μια εξαιρετική ερμηνεία για άλλη μια φορά. Ακόμη και μικροί ρόλοι παίζονται από σπουδαίους ηθοποιούς και δίνουν πραγματικά κάποια βαρύτητα στο όλο θέμα. Είναι μια μεγάλη βόλτα ψυχολογικού θρίλερ τότε. Μαζί με τον Ben Kingsley είναι και οι δύο εξαιρετικοί και ο Mark Ruffalo ήταν επίσης απρόσμενα καλός
  Συνολικά, πολύ συναρπαστικό και έξυπνο, με ένα τέλος που πραγματικά σε κάνει να σκεφτείς. Δεν είναι αυτό που θεωρώ τέλεια ταινία, αλλά η σκηνοθεσία και η ερμηνεία καλύπτουν τυχόν αμφιβολίες. Επιπλέον, είναι πιθανώς μια ταινία που πρέπει να δείτε περισσότερες από μία φορές για να την κατανοήσετε ή να την εκτιμήσετε πλήρως

• Καλοτυχος 05/09/2019 18:01

  Ένα εξαιρετικό ψυχολογικό θρίλερ από τον μετρ Μάρτιν Σκορσέζε, με τρεις μεγάλους ηθοποιούς (Ντι Κάπριο, Ράφαλο, Κίνγκσλει) με Χιτσκοκική ατμόσφαιρα και μια μεγάλη ανατροπή στο τέλος που μας κάνει να θέλουμε να γυρίσουμε τη ταινία από τη αρχή και να τη ξαναδούμε με τα νέα δεδομένα. Όντως, στα 3/4 της ταινίας, ενώ νομίζουμε οτι έχουμε καταλάβει τι γίνεται, τα πράγματα μπερδεύονται πολύ και βρισκόμαστε αντιμέτωποι με μια απρόβλεπτη εξέλιξη που πραγματικά εκπλήσσει (αν και η ταινία μας προετοιμάζει πετώντας ανά διαστήματα μερικές άσχετες σκηνές). Μπορεί η εμμονή και η παράνοια του Ντι Κάπριο να είναι κορυφαία ερμηνευτικά, αλλά ταυτόχρονα, η τάχα ουδετερότητα του Ράφαλο και ο στιβαρός χαρακτήρας του Κίνγκσλει ως διευθυντή του ιδρύματος είναι αυτά που κάνουν την αντίθεση και τονίζουν ακόμη περισσότερο τον ρόλο του ψυχοπαθή (τελικά) Ντι Κάπριο. Εξαιρετική σε όλα της η ταινία, δεν υπάρχει καμία δικαιολογία για να μη τη δείτε, ακόμα και 10 χρόνια μετά

Έχετε δει αυτή τη ταινία; Γράψτε μια κριτική