Υπόθεση: O Τσαζ Μάικλ Μάικλς (Γουίλ Φέρελ) και ο Τζίμι Μακ Ελρόι (Τζον Χέντερ) είναι διάσημοι πρωταθλητές του καλλιτεχνικού πατινάζ και ...θανάσιμοι αντίπαλοι. Όταν στον τελικό του πρωταθλήματος έρθουν και οι δύο ισόπαλοι για το χρυσό μετάλλιο, θα πιαστούν στα χέρια επιδεικνύοντας σε κοινό και κριτικούς τις ικανότητές τους στο «ξύλο»!
Το γεγονός αυτό δεν θα εκτιμηθεί από την επιτροπή που θα τους αποκλείσει οριστικά και ισόβια από οποιονδήποτε αγώνα στην κατηγορία ανδρών. Απελπισμένοι θα αντιληφθούν πως ο μόνος τρόπος για να επιστρέψουν στα γήπεδα είναι να κάνουν κάτι που δεν έχει ξαναγίνει στην ιστορία του πατινάζ: Να διαγωνιστούν σαν ζευγάρι!
Απίστευτες καταστάσεις, ξεκαρδιστικές χορογραφίες και δύο από τους καλύτερους κωμικούς της Αμερικής σε μια κωμωδία που... σπάει τον πάγο!
Το να σχολιάσουμε την τεχνική μιας κωμωδίας χαμηλού προϋπολογισμού όπως αυτή, είναι ίσως ασήμαντο, αλλά τα εφέ και το μοντάζ στο Blades of Glory είναι ιδιαίτερα κακά, ιδιαίτερα κατά τη διάρκεια των παγοδρομιών. Ίσως μέρος του αστείου υποτίθεται ότι είναι ότι κάθε σκηνή στην ταινία είναι γελοία και προφανώς ψεύτικη, αλλά το γεγονός ότι μπορούμε να δούμε σε ποιά σημεία παρεμβαίνει ο υπολογιστή, μειώνει την ικανότητα της να μας κάνει να γελάμε. Αυτό διορθώνεται κάπως στο τελικό skate του Chazz και του Jimmy, το οποίο εμφανίζει κάποια δημιουργικότητα και χιούμορ, αλλά αυτό είναι ένα μικρό κλάσμα του συνολικού χρόνου που αφιερώνεται στον πάγο
Τα γκέι αστεία παραμένουν σε μικρό επίπεδο, αν και είναι δύσκολο να αγνοηθούν. Ο Ferrell αντιπροσωπεύει την αρρενωπότητα στο πιο ακατέργαστο, ενώ ο John Heder, ο οποίος εμφανίζεται καταδικασμένος να μην ζήσει ποτέ τον εικονικό ρόλο του Napoleon Dynamite, παίρνει τα γυναικεία χαρακτηριστικά. Είναι ειρωνικό ότι μια απλή ταινία πατινάζ όπως το The Cutting Edge είχε μεγαλύτερη επιτυχία παίζοντας με γκέι στερεότυπα από το Blades of Glory. Είναι μια αδύναμη σάτιρα που δεν έχει πολλά που να τη κάνει ιδιαίτερη ή ενδιαφέρουσα
Βαθμολογήστε την ταινία!