Η ταινία είναι απίστευτα κουραστική. Η πρώτη μισή ώρα αφορά έναν ατελείωτο διάλογο μεταξύ των δύο πρωταγωνιστών μέσα σε ένα αυτοκίνητο. Οι διάλογοι αυτοί χωρίς νόημα συνεχίζονται και μετά σε άλλο χώρο. Ανά διαστήματα η ταινία δείχνει άσχετες σκηνές που δεν αφορούν τη ροή της. Κάποιοι χαρακτήρες είναι υστερικοι η γίνονται υστερικοι, έντονα και ψεύτικα. Με λίγα λόγια η ταινία είναι...
Είναι ο Ντέιβιντ Γκέιλ θύμα πλεκτάνης; Μήπως είναι ένα ακόμα θύμα μιας γρήγορης δικαστικής απόφασης; Είναι η εκτέλεσή του άδικη όπως και άλλες στο παρελθόν; Ή κάτι άλλο; Λοιπόν, είναι όλα αυτά, αλλά κυρίως είναι κάτι άλλο, το οποίο καλό είναι να μην σας αποκαλύψω για να έχετε λόγο να δείτε τη ταινία. Ταινία που πρέπει να δείτε προσεκτικά, καθώς εξελίσσεται σε διαφορετικές χρονικές...
Η Γέφυρα των Κατασκόπων (2015)
Αν αγαπάτε το εσπιονάζ, θα λατρέψετε τη ταινία. Ωραίο το κλίμα, πρωτότυπο το σενάριο, χωρίς φανταχτερά ονόματα, με την εγγύηση του Στίβεν Σπίλμπεργκ. Γερασμένος ο Τομ Χανκς, πλην ωριμότερος, επικρατεί στη σκηνή στο ρόλο του δικηγόρου-απεσταλμένου. Ο πράκτορας της KGB Ρούντολφ, πήρε τελικά το όσκαρ, όχι όμως και ο Χανκς. Αξίζει να τη δείτε για πολλούς λόγους