Και να ο νικητής των νεανικών ταινιών για το 2012, μια 20-κάτι μουσικο-χορευτική ταινία γύρω από αντίπαλες ομάδες κοριτσιών a cappella που εξελίσεται στο κολέγιο Barden. Αν και προφανώς κινείται στα αμερικανικά πρότυπα τέτοιων ταινιών το καστ κερδίζει το κοινό καθώς τα κορίτσια ως επί το πλείστον, είναι αληθινά αστεία, περίεργα, αυθεντικά και συναρπαστικά. Η μουσική και ο χορός...
Αν και ποτέ δε μου άρεσαν τέτοια ψυχολογικά θρίλερ με πνεύματα κτλ, τη πρώτη φορά που το είδα στο σινεμά είχα μείνει άφωνος. Κάθε φορά που το βλέπω ξανά από τότε, μου κάνει εντύπωση κάθε φορά. Σκηνοθεσία, ήχος, σενάριο, όλα είναι τόσο προσεγμένα. Καμία σχέση με όλα τα υπόλοιπα εμπορικά θρίλερ-τρόμου
Eat Pray Love (2010)
Περνάει όμορφα μηνύματα η ταινία όσων έχει να κάνει με τον τρόπο σκέψης και την σωστή προσέγγιση των λαθών που μπορεί να έχει κάνει ο κάθε άνθρωπος στη ζωή του. Η πρωταγωνίστρια συνδυάζει την γλυκύτητα της με πολύ εγωισμό. Στο ταξίδι της στην Ινδία για προσευχή , ζεί το όνειρο κάποιου άλλου και όχι το δικό της. Ακόμη και στο τέλος φαίνεται ξεκάθαρα πως ισορροπία δεν έχει βρει. Πά...