Schwarzenegger is back! Επιτέλους μια ταινία του με τις ριζές της στη δεκαετία του '90, όταν ο Σβαρτσενέγκερ έσπαγε τα ταμεία με τις πρώτες του κωμικές ταινίες δράσεις. Η τελευταία πολύ καλή του εμφάνιση, συνοδεία ευχάριστων και ευφάνταστων χαρακτήρων, σε ένα πολύ καλό σενάριο μιας ομάδας επαρχιωτών που καλούνται να τα βάλουν με έναν βαρώνο ναρκωτικών. Έξυπνο χιούμορ, πολύ δράση...
Μιλάμε για το απόλυτο τίποτα. Μια ηλίθια σε σενάριο ανώμαλη ταινία, πιθανόν για να κάνει εντύπωση ο σκηνοθέτης. Γεμάτο αηδιαστικές σκηνές οι οποίες δεν χρειάζονται και δεν καταλαβαίνω τον λόγο που είναι τόσο μα τόσο αηδιαστική. Να ήταν έαν splatter με zombie θα είχε νόημα. Οσκαρ βλακείας πραγματικά
Μία Υπόσχεση (2013)
Υπόσχεται πάθος αλλά αποτραβιέται σαν συνεσταλμενη κοπελίτσα. Υπόσχεται μυστήριο και μετά ξεδιπλώνεται με χασμουρητό. Η φαση της παρατημένης φτωχουλας ...υποτονική και αβέβαιη και η ίδια αν τον ήθελε πραγματικά. Γενικά οι ηθοποιοί θυμιζουν δημοσίους υπαλλήλους που κάνουν το ωράριο τους. Δε μού άρεσε.