Το θέμα με τις ιστορίες αυτές είναι ότι είναι ιδανικές για επαναφορές ηρώων και χιούμορ... αλλά όχι ιδανικές για σοβαρές πλοκές ή χαρακτήρες. Εν πάση περιπτώσει, μου άρεσε να βλέπω τους παλιούς χαρακτήρες να επιστρέφουν και να μας διασκεδάζουν, αλλά αυτή ήταν η λιγότερο αγαπημένη μου από τις spiderman ταινίες της Marvel. Οι προηγούμενες ιστορίες, ειδικά οι πρώτες, λειτούργησαν καλά...
Για μενα η ταινια υπηρξε ποιητικη ονειρικη με υπεροχες εικονες απο θαλασσα και μεσα σε αυτη τη αμμουδια η πρωταγωνηστρια να περπατα ψαχνωντας για κοχυλια η την αλλαγη της ζωης της . Οι ανθρωποι της εποχης το επαρχιακο περιβαλον του χωριου η πληξη ενος γαμου και ο ερχομος του ερωτα μεσα σε γαλαζιο τουλι που στη συνεχεια βλεπουμε να φευγουν τα χρωμματα και να ερχεται η πραγματικοτητα...
Μια Ανάσα (2015)
Την είδα την ταινία προσφατα αλλά δεν μ' αρεσαν η μη σωστή αντιμετώπιση της ελληνικής αστυνομίας σε μια ξένη που έχασε το παιδί της και η οποία αδίκως κατηγορούσε την Ελληνίδα. Φάνηκε η αδυναμία μας στο σύστημα υγείας, να βλέπουμε την αιμορραγουσα και να ενδιαφερόμαστε σε δεύτερο χρόνο.Ακομη αδυναμία του υπουργείου τουρισμού, όσο φάνηκε στο έργο, να δώσει τις κατευθύνσεις τις κατάλληλες....