Μια ταινία μπορεί να αφήσει αισθήματα με πολλούς τρόπους - χαρά, λύπη, έκπληξη ή οτιδήποτε άλλο - αλλά ο κοινός παρονομαστής των καλών είναι ότι όταν σβήνουν τα φώτα, νιώθεις ικανοποιημένος, οτι άξιζε το ταξίδι. Δεν ένιωσα όμως έτσι όταν τελείωσε η ταινία. Ναι, το νόημα το πιάσαμε: ένας ντετέκτιβ που ασχολείται με μια υπόθεση δολοφονίας μπορεί να αποκτήσει εμμονή. Είναι το βάρος...
Είδα τα τρέιλερ για τη ταινία και σκέφτηκα ότι φαινόταν αστεία. Μου ο αρέσει και ο Stiller, οπότε είπα να δώσω μια ευκαιρία. Τι λάθος! Δεν είναι η κωμωδία που έδειχναν τα τρέιλερ, δείχνουν τα καλύτερα κομμάτια και όταν ήρθε η ώρα ολόκληρης της ταινίας, φάνηκε τόσο επίπεδη. Προσπάθησε να είναι μια έξυπνη μαύρη κωμωδία, ίσως στα χνάρια του Γούντι Άλεν, αλλά δεν είχε το ύφος, την πολυπλοκότητα...
Η Παγίδα του Χρόνου (2017)
Καλή η υπόθεση, διαβάζοντας τη περίληψη περιμένεις να δεις κάτι ενδιαφέρον. Αλλά μετά από λίγο ανακαλύπτεις οτι η παραγωγή έβαλε ως πρωταγωνιστές μισή ντουζίνα πιτσιρίκια και η ταινία από περιπέτεια γίνεται παιδική. Με άλλα λόγια, το σενάριο κάηκε. Και παρά τη καλή σχετικά βαθμολογία και τα θετικά σχόλια που υπάρχουν, η ταινία απευθύνεται σε ένα μικρό εύρος κοινού με μέσο όρο ηλικίας...