Πρόχειρο δουλειά ανύπαρκτο σενάριο μάχες σώμα μας σώμα δίχως λόγο, το ιερό ξίφος ένα αποκριάτικο από τα jumbo, που ο ήρωας το παρατούσε όπου να ναι, λάθη στοιχειώδη! Πχ εκεί που τρέχει ο ήρωας με το ιερό ξίφος, (χαλιά σκηνή σαν να τον σήκωσαν από τα τσίπουρα για τη σκηνή!) Και έχει στο δεξί το ξίφος, αλλάζει η κάμερα και το έχει στο αριστερό! Μετά πάλι δεξί.. πολύ αχρειαστο φλας...
Ο Vadim Perelman επαναφέρει τη χαρά να βλέπουμε ταινίες στο σαλόνι μας. Μετά από το παλιό αλλά υπέροχο «Σπίτι από άμμο και ομίχλη», επέστρεψε ξανά με ένα ακόμη αριστούργημα. Η σκηνοθεσία, η ηθοποιία και η αφήγηση είναι στο υψηλότερο σημείο του σύγχρονου ποιοτικού κινηματογράφου. Προφανώς απολαμβάνει να κάνει ταινίες για τους Πέρσες και την πλούσια και όμορφη γλώσσα και τον πολιτισμό...
Πολιορκία στην Οδό Λιπέρτη (2019)
Η ταινία ξεκινά καλά, με ένα θέμα όχι πρωτότυπο, αλλά ίσως το πρώτο στον ευρύτερο ελληνικό κινηματογράφο. Η ιστορία συνηθισμένη (όπως στο Επίθεση στη Γουόλ Στριτ) με μια κατάσταση ομηρίας και τέλος μάλλον προβλέψιμο και ατυχές. Η ατμόσφαιρα είναι καλή και οι προσδοκίες του τηλεθεατή είναι πολλές, αλλά κρατάν λίγο. Η εμφάνιση της αστυνομίας σηματοδοτεί για μένα το ουσιαστικό τέλος...