Μια ταινία του Clint Eastwood είναι μερικές φορές το μόνο που χρειάζεται για να θυμόμαστε πόσο αγαπάμε τον υπέροχο κινηματογράφο και αυτό ισχύει ιδιαίτερα σε αυτήν την περίπτωση. Είναι η πραγματική ιστορία ενός 80χρονου βετεράνου πολέμου, ο οποίος, καθώς βρίσκεται χωρίς τα προς το ζην, καταφέρνει να εργαστεί για ένα μεξικάνικο καρτέλ ναρκωτικών και καταλήγει να μεταφέρει κοκαΐνη...
Είδα την ταινία λίγο πριν τα μεσάνυχτα στο θέατρο, με πολύ λίγο κόσμο... προφανώς, το στυλ της ταινίας δεν είναι το γνωστό εμπορικό, που τρέχουν όλοι σαν τα πρόβατα... Τέλος πάντων, η ταινία έχει νόημα, έχει βάθος και απόκριση στον θεατή και από εκείνη την ημέρα νιώθω τα συναισθήματα της ταινίας ανεξάρτητα από τα διάφορά της προβλήματα, τα οποία συνοψίζονται στο βάθος των αγώνων...
Καπερναούμ (2018)
Στην αρχή, δεν ήθελα να σχολιάσω την ταινία, απλά να της δώσω την υψηλότερη βαθμολογία γιατί δεν πιστεύω ότι είμαι άξια να την κρίνω. Και όμως, εδώ είμαι, να γράφω αυτό, όχι επειδή έχω γίνει πιο άξια, αλλά επειδή οι άνθρωποι πρέπει να το παρακολουθήσουν. Το Καπερναούμ αγγίζει βαθιά τη καρδιά σας και σας κάνει να πονάτε. Είναι επώδυνο, και όχι με συνηθισμένο τρόπο. Είδα την ταινία...