Είδα αυτήν την ταινία το '97 στο θέατρο. Παιζόταν μόλις μια εβδομάδα μετά τον Τιτανικό του Κάμερον. Θυμάμαι τα πλήθη που έτρεχαν να δουν τον Τιτανικό και μία σχεδόν άδεια αίθουσα όταν έπαιζε αυτή η ταινία. Αφού την είδα, σκέφτηκα πόσο ανισόρροπη είναι αυτή η δημιουργική πρωτοτυπία έναντι των μεγάλων blockbusters. Αργότερα κατάλαβα ότι τα blockbusters είναι για τις μάζες και ενδιαφέρουσες...
Γουίλις και Μπάλντουιν (αν και στα "μεγάλα" τους" για την εποχή) σε γνωστούς ρόλους και η πρώτη πρωταγωνιστική συμμετοχή του τότε πιτσιρικά Miko Hughes, του οποίου η καριέρα μόνο λαμπερή δεν αποδείχθηκε μέχρι σήμερα. Το χιλιοπαιγμένο - ήδη από τότε (1998) - σενάριο του "πρώην πράκτορα" του FBI ή της CIA δε πείθει κανέναν και όλοι γνωρίζουν την εξέλιξη και το τέλος. Με λίγα λόγια,...
Όλοι οι Δρόμοι Οδηγούν στη Ρώμη (2015)
Δεν χρειάζεται να αποκαλύψουμε τίποτα από τη πλοκή, αφού η όλη ιστορία είναι απολύτως προβλέψιμη από την αρχή μέχρι το τέλος. Αλλά ο τρόπος με τον οποίο είναι γεμάτη απίθανες καταστάσεις, σχεδόν προσβλητικά στερεότυπα και κλισέ και μια εντελώς ανέμπνευστη σκηνοθεσία, κάνουν την ταινία ανυπόφορη να την παρακολουθήσετε, εκτός αν μπορείτε να απολαύσετε ανόητες στιγμές και σκηνές....