Είναι απολύτως σοκαριστικό το γεγονός ότι αυτή η ταινία κυκλοφόρησε στον σύγχρονο κινηματογράφο. Ο διάλογος ήταν φρικτός: κλισέ και προβλέψιμος. Όλη η ταινία ήταν, στην πραγματικότητα, προβλέψιμη και ο Ηρακλής δεν έχει σχέση με τον Ηρακλή που ξέρουμε, απλά χρησιμοποίησαν το ίδιο όνομα. Είδαμε τα τρέιλερ, πήραμε τη ταινία και σε περίπου δέκα λεπτά ξέραμε ότι ήταν κακή. Της δώσαμε...
Όταν οι άνθρωποι καταλήγουν σε ευάλωτες θέσεις, μπορεί να συμβούν άσχημα πράγματα. Αυτή είναι μια ταινία ανθρώπινης αλληλεπίδρασης που μας δείχνει ανθρώπους με πίστη, να συναντιούνται και να παίρνουν κουράγιο ο ένας από τον άλλο. Η Φράνσις Μακ Ντόρμαντ έχει γίνει κορυφαία ηθοποιός. Δεν είναι ελκυστική με την κλασική έννοια του κινηματογράφου, αλλά έχει ένα από τα πιο εκφραστικά...
Η Γέφυρα των Κατασκόπων (2015)
Αν αγαπάτε το εσπιονάζ, θα λατρέψετε τη ταινία. Ωραίο το κλίμα, πρωτότυπο το σενάριο, χωρίς φανταχτερά ονόματα, με την εγγύηση του Στίβεν Σπίλμπεργκ. Γερασμένος ο Τομ Χανκς, πλην ωριμότερος, επικρατεί στη σκηνή στο ρόλο του δικηγόρου-απεσταλμένου. Ο πράκτορας της KGB Ρούντολφ, πήρε τελικά το όσκαρ, όχι όμως και ο Χανκς. Αξίζει να τη δείτε για πολλούς λόγους