Κακή ταινία, κλασική φλατ άχαρη ερμηνεία από Κέβιν Κόστνερ και ένας κάκιστος Χαρλεστον ο οποίος είναι ο ηθοποιός "κάπου τον έχω ξαναδεί αυτόν, γνωστός είναι". Σκηνοθεσία για ύπνο με το ζόρι κρατούσα τα μάτια μου ανοιχτά 7 η ώρα το απόγευμα, πλοκή ανύπαρκτη χάνοντας σε αρκετά σημεία το κεντρικό νόημα της η οποία ήταν η ιστορία Μποντ και Κλαντ
Η ταινία είναι μια ιδιοφυϊέστατη αφήγηση 6 ιστοριών στην άγρια Δύση. Άλλες είναι κωμικές και βίαιες και άλλες πλήρως δραματικές. Οι αλλαγή του ύφους μου κρατάει το ενδιαφέρον ενώ κάθε μία από τις έξι ιστορίες έχει ένα βαθύτερο νόημα και μια φρέσκια απεικόνιση της επικίνδυνης άγριας Δύσης.
Τσάι στη Σαχάρα (1990)
Αυτή είναι μια από τις αγαπημένες μου ταινίες όλων των εποχών. Όμως - και αυτό είναι σημαντικό - το μεγαλύτερο μέρος της εκτίμησής μου πηγάζει από το γεγονός ότι τη παρακολούθησα αρκετές φορές και ότι έχω διαβάσει επίσης το βιβλίο (του Paul Bowles) δύο ή τρεις φορές. Έτσι και τα δύο έργα τέχνης (δεδομένου ότι το βιβλίο είναι σίγουρα ένα έργο τέχνης) τείνουν να συνδυάζονται στο μυαλό...