Είδα την ταινία λίγο πριν τα μεσάνυχτα στο θέατρο, με πολύ λίγο κόσμο... προφανώς, το στυλ της ταινίας δεν είναι το γνωστό εμπορικό, που τρέχουν όλοι σαν τα πρόβατα... Τέλος πάντων, η ταινία έχει νόημα, έχει βάθος και απόκριση στον θεατή και από εκείνη την ημέρα νιώθω τα συναισθήματα της ταινίας ανεξάρτητα από τα διάφορά της προβλήματα, τα οποία συνοψίζονται στο βάθος των αγώνων...
Ο σκηνοθέτης Jean-Francois Richet μας παρουσιάζει το βίαιο και τρελό πορτρέτο του Eugene Francois Vidocq, του διαβόητου εγκληματία που μετατράπηκε σε περίφημο ντετέκτιβ, οικοδομώντας τα θεμέλια της σύγχρονης εγκληματολογίας και εμπνέοντας συγγραφείς όπως ο Honore de Balzac και Edgar Allen Poe. Για την ταινία τώρα, ο Richet καταλήγει να μετατρέπει μια πιθανότατα επιτυχημένη ιστορία...
Το Τελευταίο Τρένο για τη Γιούμα (2007)
Ο Russell είναι ο τέλειος ηθοποιός που παίζει τον Ben Wade φέρνοντας βάθος και ανθρωπιά σε έναν χαρακτήρα που έχει καθιερωθεί από νωρίς ως επικίνδυνος, αδίστακτος και παράνομος. Υπάρχουν ενδείξεις από την αρχή ότι ο Μπεν δεν είναι ο τυπικός κακός και ο Ράσελ κάνει εξαιρετική δουλειά στο να δείχνει τις σκιές ευγένειας και ευαισθησίας σε αυτόν τον χαρακτήρα διατηρώντας παράλληλα...