Βρετανικό, αρχικά χαζό φαινομενικά, χιούμορ όσο δε παίρνει! Αυτό είναι το βασικό στοιχείο της ταινίας, που θα κάνει τον θεατή ή να τη λατρέψει ή να τη κλείσει τα πρώτα τρία λεπτά! Εγώ ανήκω στη πρώτη κατηγορία καθώς λάτρεψα και το χιούμορ και τους απίστευτα έξυπνους διαλόγους του Τζόνι Ντεπ. Η ταινία είναι άριστα σκηνοθετημένη σε μαγευτικούς εσωτερικούς και εξωτερικούς χώρους της...
Είναι ο Ντέιβιντ Γκέιλ θύμα πλεκτάνης; Μήπως είναι ένα ακόμα θύμα μιας γρήγορης δικαστικής απόφασης; Είναι η εκτέλεσή του άδικη όπως και άλλες στο παρελθόν; Ή κάτι άλλο; Λοιπόν, είναι όλα αυτά, αλλά κυρίως είναι κάτι άλλο, το οποίο καλό είναι να μην σας αποκαλύψω για να έχετε λόγο να δείτε τη ταινία. Ταινία που πρέπει να δείτε προσεκτικά, καθώς εξελίσσεται σε διαφορετικές χρονικές...
Αρπακτικά Πτηνά και η Φαντασμαγορική Χειραφέτηση της Χάρλει Κουίν (2020)
Η Margot Robbie είναι αρκετά καλή ως Harley Quinn, ωστόσο, ακόμη και με αυτό, η ταινία είναι ένα βήμα πριν από το απόλυτα κακό. Η πλοκή είναι αδιάφορη, ο διάλογος είναι φρικτός, οι χαρακτήρες εκτός από τον Harley Quinn είναι άνευ σημασίας και βασικά οι παραγωγοί αδιαφορούν για τους οπαδούς των κόμικς. Υπήρχαν λίγες αστείες σκηνές και μερικές καλές σκηνές μάχης, αλλά αυτό δεν αλλάζει...