Ο Jenkins σκηνοθετεί την προσαρμογή του μυθιστορήματος του '70 του James Baldwin και αυτή γίνεται μια κινηματογραφική ιστορία αγάπης που ακούει την καρδιά, με μια σκληρή αλλά τρυφερή αλήθεια που με άφησε να κλαίω και να χαμογελάω. Πρόκειται για μια καταπληκτική ταινία, τόσο οσμηρή όσο αισθησιακή, διασυνδέοντας αδιάκριτα κοινωνικά ρεαλιστικά θέματα προκατάληψης, καταπίεσης και φυλάκισης...
Εδώ μιλάμε με άλλη βάση. Ναι ακούγεται πολυπαιγμένο, ναι το σενάριο είναι γνωστό, ναι η ελληνική κρίση είναι touching - ακόμα και ο τίτλος κάτι μας θυμίζει. Αλλά είναι ο Μάινας που θα σώσει την κατάσταση, σε έναν (ίσως παραπάνω) πολύπλοκο ρόλο που αφηγείται την απόγνωση και την αγωνία ενός τελειωμένου επιχειρηματία που παλεύει να σωθεί από όλες τις δυστυχίες που τον κυνηγάνε. Προσωπικά...
Σκοτεινό Αμάρτημα (2019)
Δεν είναι κάτι φοβερό, αλλά μου αρέσει το φιλμ νουάρ και αυτό ήταν καλό. Μου αρέσει το πώς αφηγείται ο Τζον Τραβόλτα σε όλη την ταινία, σαν ένα κλασικό φιλμ νουάρ. Μου άρεσε η ομιχλώδης, νότια-αμερικάνικη ατμόσφαιρα και οι μικρές ανατροπές της πλοκής. Είχε ένα καστ γεμάτο αστέρια και όλοι έκαναν πολύ καλή δουλειά. Μου άρεσε που η πραγματική κόρη του Τζον Τραβόλτα είχε έναν ρόλο...