Πρόκειται για μια λεπτομερής και ρεαλιστική απεικόνιση των ορειβατών - όλων των επιπέδων - που αντιμετωπίζουν τις χειρότερες πιθανές συνθήκες, σε ύψη και κλίματα που φαίνονται σχεδιασμένα για να εξολοθρεύσουν το ανθρώπινο σώμα. Θα μείνω σ αυτό ως ιδέα και στα πολύ εντυπωσιακά εφέ της ταινίας, αλλιώς το σενάριο είναι "μαγειρεμένο" σε κλασικές συνταγές
Η ιδέα της μεταφοράς της συνείδησής σε ένα νέο σώμα έχει τεράστιες δυνατότητες διερεύνησης μελλοντικών ηθικών επιπτώσεων και πώς θα επηρεάσει την κοινωνία και τα άτομα. Κανένα από αυτά δεν διερευνήθηκε. Αντίθετα, μόλις ολοκληρώθηκε η "μετανάστευση" του πνεύματος, παίρνουμε ένα βαρετά προβλέψιμο ταξίδι στο Χόλιγουντ ενός τυπικού άντρα που κάνει ό, τι μπορεί για να σώσει το παιδί...
Τσάι στη Σαχάρα (1990)
Αυτή είναι μια από τις αγαπημένες μου ταινίες όλων των εποχών. Όμως - και αυτό είναι σημαντικό - το μεγαλύτερο μέρος της εκτίμησής μου πηγάζει από το γεγονός ότι τη παρακολούθησα αρκετές φορές και ότι έχω διαβάσει επίσης το βιβλίο (του Paul Bowles) δύο ή τρεις φορές. Έτσι και τα δύο έργα τέχνης (δεδομένου ότι το βιβλίο είναι σίγουρα ένα έργο τέχνης) τείνουν να συνδυάζονται στο μυαλό...