Από που να αρχίσω...καταρχάς, το σενάριο είναι κλεμμένο. Όλα περιστρέφονται γύρω από το γεγονός οτι ο Κρουζ ξαναζεί συνεχώς την ίδια μέρα. Σας θυμίζει κάτι; Οπωσδήποτε θυμίζει κάτι στους παλιότερους: το εξαιρετικό "Η Μέρα της Μαρμότας", που βραβεύτηκε από τη Βρετανική Ακαδημία Κινηματογράφου για το πρωτότυπο σενάριο της. Για τον Τομ Κρουζ τι να λέμε τώρα...αν και είναι ατυχής επιλογή...
Το ξέραμε ότι ο Μαρκ Ράφαλο είναι πολύ καλός ηθοποιός αλλά εδώ πέρα είναι στα αλήθεια συναρπαστικός. Και μάλιστα σε έναν πολύ ιδιαίτερο ρολό που δεν τον έχουμε συνηθίσει. Μετά βέβαια ασχολήθηκε με τις χαζοταινίες της marvel και από ηθοποιός έγινε χαζοσούπερ ήρωας... Στην ταινία μας τώρα, υποδύεται έναν σούπερ μπαμπά με προβλήματα διπολικής διαταραχής. Μέσα στην τρέλα του γίνεται...
Στα Όρια (2011)
Εδώ έχουμε κάτι πολύ καλό που ακούει στο όνομα woody harrelson. Φυσικά και πρόκειται για έναν από τους καλύτερους καθαρόαιμους Αμερικανούς ηθοποιούς της τελευταίας δεκαετίας. Από την άλλη έχουμε μία ταινία τελείως αμερικανιά με το κλασικό σενάριο του κακού αστυνομικού, βυθισμένου στις αμαρτίες, πού αγνοεί τις διαδικασίες και αυτοδικεί. Το αποτέλεσμα παραείναι μέτριο για τα δικά...