Μια μητέρα νοικιάζει τρεις διαφημιστικές πινακίδες για να αμφισβητήσει τις αρχές προκειμένου να βρουν και να συλλάβουν τον δολοφόνο της κόρης της. Πραγματικά δεν μπορούσα να εντοπίσω έστω ένα πράγμα που δεν μου άρεσε. Ένα από τα καλύτερα στοιχεία αυτής της ταινίας είναι οτι είναι απρόβλεπτη. Με μια ιστορία σαν αυτή, νόμιζα ότι ήξερα πού κατευθυνόταν η ιστορία, αλλά ο σκηνοθέτης...
Sex και ίντριγκες παντού κάνουν το σενάριο ανύπαρκτο και τη θέαση εύκολη για τους εύκολους και αβάσταχτη για τους δύσκολους. Στο συνηθισμένο μοτίβο των ελληνικών ταινιών αυτού του τύπου, η ταινία δεν έχει τίποτα να προσφέρει πέρα από την αναγνωρισιμότητα (πλέον) των πρωταγωνιστών και ελάχιστες παροδικές στιγμές χιούμορ. Είναι δύσκολο να το δεις, ακόμα και τη πρώτη φορά
Into the Night (2020)
Είναι σαφές ότι υπάρχουν δύο τύποι θεατών που αξιολογούν διαφορετικά αυτή τη σειρά. Εκείνοι που αναλύουν υπερβολικά κάθε πράγμα και θέλουν να επισημάνουν κάθε κενό στο σενάριο και κάποιοι σαν εμένα που θέλουν απλώς να παρακολουθήσουν κάτι περιπετειώδες. Το είδα απλώς επειδή το Netflix μου έστειλε μια ειδοποίηση μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου ότι προστέθηκε στη λίστα, οπότε σκέφτηκα...