Η ταινία είναι αξιόλογη και αν αρχίσετε να τη βλέπετε πολύ γρήγορα καταλαβαίνετε ότι δεν έχει σχέση με τις χολιγουντιανές μπούρδες που μας βομβαρδίζουν εδώ και δεκαετίες. Άλλωστε είναι βρετανική παραγωγή. Καλογυρισμένη με πολύ ωραίο ήχο και μουσική επένδυση και με ένα πρωτότυπο σενάριο. Φυσικά έχει την γνωστή υπερβολή του πρωταγωνιστή ήρωα, τις μυστικές υπηρεσίες, τους τρομοκράτες...
Μια ταινία που μπορεί να σου αλλάξει τον τρόπο σκέψης ή ακόμα και τη ζωή σου. Δεν νομίζω ότι χρειάζεται να είσαι λεσβία για να κάνεις μια ταινία για τις λεσβίες, αλλά σε αυτήν την περίπτωση σαφώς δεν μας πείραξε καθόλου. Αλλά το να περιορίσουμε την αξία της ταινίας μόνο σε αυτό (θετικά ή αρνητικά) δεν θα ήταν δίκαιο για την ταινία και την ιστορία που προσπαθεί να μας πει. Το σενάριο...
Στα Όρια του Αύριο (2014)
Από που να αρχίσω...καταρχάς, το σενάριο είναι κλεμμένο. Όλα περιστρέφονται γύρω από το γεγονός οτι ο Κρουζ ξαναζεί συνεχώς την ίδια μέρα. Σας θυμίζει κάτι; Οπωσδήποτε θυμίζει κάτι στους παλιότερους: το εξαιρετικό "Η Μέρα της Μαρμότας", που βραβεύτηκε από τη Βρετανική Ακαδημία Κινηματογράφου για το πρωτότυπο σενάριο της. Για τον Τομ Κρουζ τι να λέμε τώρα...αν και είναι ατυχής επιλογή...