Παρά τη προβλέψιμη ιστορία και τον κλισέ ρομαντισμό, μετά από ώρα και σε μεγάλο βαθμό χάρη στην εμφάνιση του νεαρού αστεριού της Josephine Langford, η ταινία θα σταθεί όρθια. Καθώς η Tessa, η Langford δηλαδή, εμφανίζεται σχεδόν σε κάθε σκηνή και με την κάμερα να βρίσκεται συνεχώς στο πρόσωπό της, μεταδίδει ένα ειλικρινές μείγμα αυτοσυγκράτησης και πείνας για νέες εμπειρίες, εμπιστοσύνης...
Η Ναυμαχία ή αλλιώς, όταν ο κινηματόγραφος παύει να είναι τέχνη και γίνεται παιχνίδι. Να πούμε για το ταλέντο της Ριάνα; Να πούμε για τον καπετάνιο Λίαμ Νίσον; Για το σενάριο; Ως μοναδική πρωτοτυπία - ίσως άστοχη - είναι η μεταφορά του ομώνυμου παιχνιδιού στη μεγάλη οθόνη , την οποία δε μπορούμε να χειροκροτήσουμε. Τα γραφικά είναι καλά για το 2010, αλλά τίποτα άλλο. Ακόμα μια ταινία...
Άφθαρτος (2000)
Ποτέ δεν έχετε δει τον Bruce Willis σε έναν τόσο "αργό" ρόλο! Κινείται αργά, μιλάει αργά - μιλάει ελάχιστα - και πάντα υπάρχει ένα μεγάλο κενό πριν πει αυτό που θέλει να πει! Η ταινία είναι γενικότερα αργή και κινείται όντως στα χνάρια της Έκτης Αίσθησης - προς το τέλος η ομοιότητα γίνεται προφανέστατη. Η ταινία ξεκινά καλά, ένα μυστήριο πλανάται τόσο για την ιστορία του Bruce Willis,...