Λατρεύω την Έιμι Άνταμς και το πρώτο μισό αυτής της ταινίας είναι αρκετά τρομακτικό, γεμάτο μυστήριο - αλλά μόλις μπει στο διαστημόπλοιο εξωγήινων και αρχίσει να γράφει το όνομά της LOUISE, απλά χτύπησα το κεφάλι μου. Γιατί είναι τόσο δύσκολο για το Χόλιγουντ να γράψει ένα αξιοπρεπές σενάριο;;; Ξοδέψαμε ΧΡΟΝΙΑ αποφασίζοντας τι θα βάλουμε στο διαστημόπλοιο Voyager σε περίπτωση που...
ο μικρος ραουφ ψαχνει να αγορασει ενα ροζ μαντηλι για να το χαρισει στη ζανα που αγαπουσε ομως δεν το βρηκε .οταν ΣΚΟΤΩΘΗΚΕ η ζανα οραουφ γεμισε το φερετρο με ροζ λουλουδια....ετσι τελειωσε το ΡΟΖ.καλο ταξιδι ραουφ και ζανα μαζι με ΡΟΖ.........ΙΣΩΣ ΣΤΟΝ ΑΛΛΟ ΚΟΣΜΟ ΒΡΕΙ ΤΟ ΜΑΝΤΗΛΙ ΜΑΖΙ ΜΕ ΡΑΟΥΦ.....
Ο Δικηγόρος του Διαβόλου (1997)
Είδα αυτήν την ταινία το '97 στο θέατρο. Παιζόταν μόλις μια εβδομάδα μετά τον Τιτανικό του Κάμερον. Θυμάμαι τα πλήθη που έτρεχαν να δουν τον Τιτανικό και μία σχεδόν άδεια αίθουσα όταν έπαιζε αυτή η ταινία. Αφού την είδα, σκέφτηκα πόσο ανισόρροπη είναι αυτή η δημιουργική πρωτοτυπία έναντι των μεγάλων blockbusters. Αργότερα κατάλαβα ότι τα blockbusters είναι για τις μάζες και ενδιαφέρουσες...