Όπως συνήθως, μια τέλεια παράσταση από τη μεγάλη ηθοποιό Ιζαμπέλ Χούπερτ. Ίσως να είναι ο κύριος λόγος για τους θεατές να δούνε αυτήν (τη μάλλον περιττή κατά τα άλλα) ταινία ούτως ή άλλως. Υποθέτω επίσης, οτι ο Verhoeven και ο Birke θα μπορούσαν να εμπιστευτούν την Huppert, ότι κατά κάποιον τρόπο θα σώσει την υπερφορτωμένη πλοκή. Και ναι, το έκανε. Αρκετά καλά στη πραγματικότητα....
Μια ταινία προορισμένη για Όσκαρ, που φαινόταν από πολύ νωρίς οτι θα τα πήγαινε τέλεια. Ο Λεονάρντο ΝτιΚάπριο σε ένα διαφορετικό γι αυτόν ρόλο, ο Iñárritu σε μεγάλη έμπνευση, ένα πολύ δυνατό σενάριο, εντυπωσιακότατα γυρισμένη και προφανώς από τις μεγαλύτερες παραγωγές της 20th Century Fox. Δικαίως λοιπόν τα Όσκαρς, τόσα τα κερδισμένα όσο και τα προτεινόμενα. Δύσκολα δεν θα έχει...
Τα Μυστικά της Αδερφής μου (2021)
Είδα την ταινία λίγο πριν τα μεσάνυχτα στο θέατρο, με πολύ λίγο κόσμο... προφανώς, το στυλ της ταινίας δεν είναι το γνωστό εμπορικό, που τρέχουν όλοι σαν τα πρόβατα... Τέλος πάντων, η ταινία έχει νόημα, έχει βάθος και απόκριση στον θεατή και από εκείνη την ημέρα νιώθω τα συναισθήματα της ταινίας ανεξάρτητα από τα διάφορά της προβλήματα, τα οποία συνοψίζονται στο βάθος των αγώνων...