Είδα αυτήν την ταινία το '97 στο θέατρο. Παιζόταν μόλις μια εβδομάδα μετά τον Τιτανικό του Κάμερον. Θυμάμαι τα πλήθη που έτρεχαν να δουν τον Τιτανικό και μία σχεδόν άδεια αίθουσα όταν έπαιζε αυτή η ταινία. Αφού την είδα, σκέφτηκα πόσο ανισόρροπη είναι αυτή η δημιουργική πρωτοτυπία έναντι των μεγάλων blockbusters. Αργότερα κατάλαβα ότι τα blockbusters είναι για τις μάζες και ενδιαφέρουσες...
Ένα εξαιρετικό ψυχολογικό θρίλερ από τον μετρ Μάρτιν Σκορσέζε, με τρεις μεγάλους ηθοποιούς (Ντι Κάπριο, Ράφαλο, Κίνγκσλει) με Χιτσκοκική ατμόσφαιρα και μια μεγάλη ανατροπή στο τέλος που μας κάνει να θέλουμε να γυρίσουμε τη ταινία από τη αρχή και να τη ξαναδούμε με τα νέα δεδομένα. Όντως, στα 3/4 της ταινίας, ενώ νομίζουμε οτι έχουμε καταλάβει τι γίνεται, τα πράγματα μπερδεύονται...
Η Αποπλάνηση Ενός Ξένου (2007)
Αυτή η ταινία είναι σαν να τρως άχυρο που βρίσκεται μέσα σε μία πολύ όμορφη συσκευασία. Κάθε σκηνή της, κάθε ατάκα, κάθε εξέλιξη της είναι τόσο εύκολη και προβλέψιμη που δεν αντέχεις να τη δεις ούτε μία φορά. Για το ωραίο περιτύλιγμα φροντίζει η halle berry καθώς η κάμερα φροντίζει να μας δείξει κάθε λεπτομέρεια της και ο bruce willis στο ρόλο του διάσημου και πλούσιου φυσικά υπόπτου/δολοφόνου....