Από που να αρχίσω...καταρχάς, το σενάριο είναι κλεμμένο. Όλα περιστρέφονται γύρω από το γεγονός οτι ο Κρουζ ξαναζεί συνεχώς την ίδια μέρα. Σας θυμίζει κάτι; Οπωσδήποτε θυμίζει κάτι στους παλιότερους: το εξαιρετικό "Η Μέρα της Μαρμότας", που βραβεύτηκε από τη Βρετανική Ακαδημία Κινηματογράφου για το πρωτότυπο σενάριο της. Για τον Τομ Κρουζ τι να λέμε τώρα...αν και είναι ατυχής επιλογή...
Ουσιαστικά, η πλοκή είναι ίδια με το Η Μεγάλη Νύχτα του 1986, εκτός από το οτι εδώ έχουμε μεγαλύτερη κλίμακα: αυτή τη φορά, μια ολόκληρη πόλη καταλαμβάνεται από τα πλάσματα. Υπάρχει άφθονη αναφορά στις παλιές ταινίες ζόμπι. Ένα πράγμα που παρατήρησα είναι ότι τα ειδικά εφέ είναι υπέροχα, ως επί το πλείστον, αν και οι σκηνές τρόμου αισθητικά δεν είναι και οι πιο θελκτικές! Όπως και...
Η Νύφη Φορούσε Μαύρα (1968)
Το «La Mariée Était en Noir» είναι ένα απλό αλλά εξαιρετικό θρίλερ. Η ιδιοφυΐα του François Truffault αναπτύσσει την τραγωδία της πρωταγωνίστριας Julie Kohler με λίγες μόνο αναδρομές. Η Jeanne Moreau είναι καταπληκτική, στο ρόλο μιας γυναίκας που βλέπει τον κόσμο της να καταρρέει με τον ανόητο φόνο του αγαπημένου της συζύγου στα σκαλοπάτια της εκκλησίας αμέσως μετά την τελετή του...