Το "Μια Ενοχλητική Αλήθεια" του Davis Guggenheim του 2006 ήταν μια αποτελεσματική άσκηση ευαισθητοποίησης, εστιάζοντας στις "διαφάνειες" του Αλ Γκορ, όπως τις ονομάζει, στην πραγματικότητα της κλιματικής αλλαγής. Έντεκα χρόνια μετά, η συνέχεια εντείνει την κρίση: είναι περιττό να πούμε ότι καθώς το χρονοδιάγραμμα του ντοκιμαντέρ προσεγγίζει το παρόν, το φάσμα του Trump αναδύεται...
Εδώ έχουμε κάτι πολύ καλό που ακούει στο όνομα woody harrelson. Φυσικά και πρόκειται για έναν από τους καλύτερους καθαρόαιμους Αμερικανούς ηθοποιούς της τελευταίας δεκαετίας. Από την άλλη έχουμε μία ταινία τελείως αμερικανιά με το κλασικό σενάριο του κακού αστυνομικού, βυθισμένου στις αμαρτίες, πού αγνοεί τις διαδικασίες και αυτοδικεί. Το αποτέλεσμα παραείναι μέτριο για τα δικά...
Crazy, Stupid, Love (2011)
Μια καλή ρομαντική κομεντί από τις δεκάδες που κατακλύζουν κάθε χρόνο τον κινηματογράφο. Ένα πολύ δυνατό καστ κι ένα μάλλον συνηθισμένο αλλά καλά διασκευασμένο σενάριο συνθέτει μια αξιοπρεπέστατη αισθηματική κωμωδία που δεν ανταγωνίζεται για όσκαρ, αλλά βλέπεται το λιγότερο ευχάριστα. Κεντρικός ήρωας ο Στιβ Καρέλ στο ρόλο του απατημένου συζύγου που ζητά την εκδίκησή του αλλά αναπόφευκτα...