Η ταινία ξεκινά καλά, με ένα θέμα όχι πρωτότυπο, αλλά ίσως το πρώτο στον ευρύτερο ελληνικό κινηματογράφο. Η ιστορία συνηθισμένη (όπως στο Επίθεση στη Γουόλ Στριτ) με μια κατάσταση ομηρίας και τέλος μάλλον προβλέψιμο και ατυχές. Η ατμόσφαιρα είναι καλή και οι προσδοκίες του τηλεθεατή είναι πολλές, αλλά κρατάν λίγο. Η εμφάνιση της αστυνομίας σηματοδοτεί για μένα το ουσιαστικό τέλος...
Τελειωμό δεν έχουν τα βάσανα του Λεονάρντο Ντι Κάπριο, αφού θα γλυτώσει από τον θάνατο από τους Ινδιάνους, από μια αρκούδα, από τον Φίτζεραλντ, από Γάλλους μισθοφόρους, από το κρύο, από Ινδιάνους ξανά, από πνιγμό, από μια πτώση σε γκρεμό, από τον Φίτζεραλντ ξανά, και από Ινδιάνους ξανά (ακριβώς με αυτή τη σειρά). Η υπερβολή της αθανασίας του ωστόσο, με δίδαγμα την αέναη προσπάθεια...
Ευλογημένη Τρέλα (2018)
Κλασσική ιταλική κωμωδία, από αυτές που βγαίνουν κατά δεκάδες κάθε χρόνο στην Ιταλία. Η ιστορία γνωστή, ο μεσήλικας πρωταγωνιστής αντιλαμβάνεται οτι δεν υπάρχουν πολλά περιθώρια χρόνου στη ζωή του και αποφασίζει να την αλλάξει, εγκαταλείποντας τα στερεότυπα και τον συντηρητισμό. Αν και αυτή είναι μια φάση που προφανώς τη περνάμε όλοι, οι καταστάσεις που θα ζήσει δεν είναι τόσο ιδανικές...