Αυτή η ταινία δείχνει την αντίθεση μεταξύ της συναισθηματικής αναταραχής της ζωής του κύριου χαρακτήρα (διαζύγιο, ασθένεια του πατέρα) και της δουλειάς της ... αυτή της ακριβούς και προσεκτικής μέτρησης. Το χιούμορ είναι υποτιμημένο και μερικές φορές σε ξαφνιάζει. Το συνέδριο που παρευρίσκεται στο Παρίσι είναι πολύ αστείο (και ένα ωραίο σχόλιο για το πόσο σοβαρά παίρνουμε μερικές...
Ο φτωχός παλιός καλός Al Pacino έχει περάσει την εποχή που μεσουρανούσε και ο Karl Urban δεν πάει παρακάτω. Η υποκριτική ήταν οριακά αποδεκτή, η ιστορία ήταν πεζή, χωρίς αγωνία και όχι πολύ έξυπνη αν και προσπάθησε τόσο σκληρά να είναι ... ω, και το τέλος - εδώ τι να πούμε - αλλά ο σκηνοθέτης έχει προφανώς αυταπάτες μεγαλοπρέπειας αν νομίζει ότι θα υπάρξει ένα Το Παιχνίδι του Δολοφόνου...
Ναυμαχία (2012)
Η Ναυμαχία ή αλλιώς, όταν ο κινηματόγραφος παύει να είναι τέχνη και γίνεται παιχνίδι. Να πούμε για το ταλέντο της Ριάνα; Να πούμε για τον καπετάνιο Λίαμ Νίσον; Για το σενάριο; Ως μοναδική πρωτοτυπία - ίσως άστοχη - είναι η μεταφορά του ομώνυμου παιχνιδιού στη μεγάλη οθόνη , την οποία δε μπορούμε να χειροκροτήσουμε. Τα γραφικά είναι καλά για το 2010, αλλά τίποτα άλλο. Ακόμα μια ταινία...