Όπως συνήθως, μια τέλεια παράσταση από τη μεγάλη ηθοποιό Ιζαμπέλ Χούπερτ. Ίσως να είναι ο κύριος λόγος για τους θεατές να δούνε αυτήν (τη μάλλον περιττή κατά τα άλλα) ταινία ούτως ή άλλως. Υποθέτω επίσης, οτι ο Verhoeven και ο Birke θα μπορούσαν να εμπιστευτούν την Huppert, ότι κατά κάποιον τρόπο θα σώσει την υπερφορτωμένη πλοκή. Και ναι, το έκανε. Αρκετά καλά στη πραγματικότητα....
Αν και η ιστορία μοιάζει με αυτή του Δια Πυρός και Σιδήρου, το αποτέλεσμα ούτε καν τη πλησιάζει καθώς βλέπουμε μια ακόμα ταινία που ο πρωταγωνιστής - πρώην στρατιωτικός που έχει αποσυρθεί και τα κάνει όλα με μια τρομερή άνεση - επιστρέφει για να αποδώσει δικαιοσύνη. Αλήθεια, πόσες φορές έχουμε δει αυτό το σενάριο; Είναι πολύ ενοχλητικό σε μια ταινία δράσης να βλέπουμε εξωπραγματικές...
Ναυάγιο στην Παράνοια (2009)
Η κρουαζιέρα μιας ομάδας νεαρών καταλήγει σε ναυάγιο, κυριολεκτικά και μεταφορικά. Καταφεύγουν σε ένα πλοίο-φάντασμα όπου είναι μόνοι τους. Αυτοί κι ο δολοφόνος τους. Η ταινία κινείται στα πλαίσια του γνωστού σεναρίου όπου νεαροί πάνε διακοπές, ξαφνικά καταδιώκονται και δολοφονούνται ένας-ένας. Ωστόσο αυτή, εκτός από ΣΧΕΤΙΚΑ καλογυρισμένη, κρατά την αγωνία και το μυστήριο πιο στιβαρά...