Το να σχολιάσουμε την τεχνική μιας κωμωδίας χαμηλού προϋπολογισμού όπως αυτή, είναι ίσως ασήμαντο, αλλά τα εφέ και το μοντάζ στο Blades of Glory είναι ιδιαίτερα κακά, ιδιαίτερα κατά τη διάρκεια των παγοδρομιών. Ίσως μέρος του αστείου υποτίθεται ότι είναι ότι κάθε σκηνή στην ταινία είναι γελοία και προφανώς ψεύτικη, αλλά το γεγονός ότι μπορούμε να δούμε σε ποιά σημεία παρεμβαίνει...
Ανάμικτα τα συναισθήματα, είναι σαν να ξανατρώς κάτι που είχες δοκιμάσει μόνο μια φορά πολύ πολύ παλιά και είχες ενθουσιαστεί....απογοητεύτηκα.....την ειδα μεχρι τελους λογο Σβαρτσ και Λιντα....περιμενες πως και πως αυτο το ''ουαααοουυυυυ'' οπως ''τοτε'' στο 1 & 2 ,αλλα μουφα....αν δεν την παρει ο Κάμερον στα ''χερια του'' μονο απο salvation θα πρεπει να περιμενουμε κατι αξιολογο......
Το Κόκκινο Σπουργίτι (2018)
Το Κόκκινο Σπουργίτι δεν είναι αυτό που φαίνεται και αυτό είναι πραγματικά καλό. Επανενωμένη με τον σκηνοθέτη Φράνσις Λόρενς, η Τζένιφερ Λόρενς φέρνει την πρωταρχική δύναμη σε αυτό το κρύο και σκληρό θρίλερ. Δεν είναι μια ταινία δράσης, καθώς δεν έχει σχεδόν καμία ροή δράσης, αλλά είναι ένα έξυπνο και μελετημένο πολιτικό δράμα. Είναι μία από αυτές τις λίγες ενδιαφέρουσες περιπτώσεις...