Επιτρέψτε μου να ξεκινήσω λέγοντας ότι αυτή δεν είναι μια «εύκολη» ταινία. Το Ναχίντ είναι ένα ωραίο παράθυρο στη ζωή μιας γυναίκας στην ιρανική κοινωνία, αλλά είναι επίσης ένας ευαίσθητος προβληματισμός για τα διλήμματα και τις κρίσεις που έχουμε να αντιμετωπίσουμε κατά τη διάρκεια της ζωής μας, ανεξάρτητα από τον πολιτισμό μας. Υπάρχει ένα είδος καταπιεστικής ατμόσφαιρας σε αυτή...
Ήταν μια υπέροχη ταινία, με τέλεια κουστούμια και μουσική! Ο Jim Carrey θεός, όπως και όλοι οι άλλοι ηθοποιοί! Δεν μπορώ να πιστέψω πως βγήκε μια ταινία κωμωδίας και θλίψης ταυτόχρονα, συνδυασμένη απίστευτα!!! Με έκανε να γελάσω, να κλάψω και να καταλάβω πως έχω τα πάντα (στέγη, φαγητό, άνθρωπους δίπλα μου, που να με καταλαβαίνουν και να με αγαπάνε) !!! Μια φανταστική ταινία μπράβο!!!...
Σαχάρα (2005)
Μου αρέσουν οι ταινίες που είναι εξαιρετικά απίστευτες, καθώς αυτού του είδους οι ταινίες είναι συνήθως και διασκεδαστικές. Το Sahara, όχι δεν ήταν απλώς μια διασκεδαστική ταινία, αλλά ήταν μια κακή φθηνή παραγωγή, από αυτές που μας έχει συνηθίσει το Χόλιγουντ. Προσωπκά πιστεύω οτι κανείς δεν θα τη παρακολουθούσε πάνω από 15', αν δεν υπήρχαν ο Μάθιου Μακόναχι και η Πενέλοπε Κρουζ....