Παλιρροϊκά κύματα που πέφτουν στις πόλεις, ξαφνικές θερμοκρασίες κάτω από το μηδέν, εξίσου απροσδόκητοι καύσωνες, τεράστιες ηλεκτρικές καταιγίδες, χαλάζι σε μέγεθος ποδοσφαίρου και μια ανόητη πλοκή θρίλερ στην οποία ένας κακός πολιτικός συνωμοτεί για να κυβερνήσει τον κόσμο: αυτή η ταινία είναι μια προβλέψιμη συνταγή καταστροφής με χολιγουντιανά κλισέ, χωρίς κανένα ρίσκο. Επιπλέον,...
Ένα πρωτότυπο όνομα ταινίας, ένα ενδιαφέρον καστ ηθοποιών, και μια χημεία μεταξύ των τελευταίων, που δημιουργούν μια πραγματικά αξιόλογη προσπάθεια... Στα υπέρ της ταινίας η έμμετρη χρήση συναισθηματισμων. Ταινία κοινωνική, συνάμα κωμική, δρόμου, μα κυρίως υλικό για κοινωνικό προβληματισμό... Όλα τα χαρισματικα παιδιά, είναι παιδιά που έχουν δικαίωμα στο όνειρο... Μέσα από την προσοχή...
Η Μέρα της Βαστίλης (2016)
Πρώτον, αυτή η ταινία μοιάζει με μια παραγωγή του εργοστασίου σκουπιδιών της Europacorp. Θα σκεφτόμουν τον Pierre Morel ή τον Louis Leterrier ως σκηνοθέτες. Ναι, μοιάζει πολύ με ένα TAKEN ή άλλα σκουπίδια από το άλλο εργοστάσιο των σκουπιδιών του Besson, όλες αυτές οι ταινίες δράσης με Αμερικανούς ηθοποιούς και διαδραματίζονται στο Παρίσι. Αν θέλουμε να είμαστε δίκαιοι, Η Μέρα της...